درمان اسکولیوز یا انحراف ستون فقرات با فیزیوتراپی و ورزش

حرکات اصلاحی انحراف ستون فقرات با فیزیوتراپی و ورزش

فیزیوتراپی انحراف ستون فقرات و حرکات اصلاحی اسکولیوز

و برنامه توانی بخشی آن دارای نقش با اهمیت در درمان این مشکل

می باشد. بطور قدیمی، اکثر جراحان اعتقاد داشتند روش های فیزیوتراپی

در مورد اسکولیوز جواب نمی دهد. این تصور درباره روش های

عمومی فیزیوتراپی و تمرین های حرکتی مورد استفاده برای متوقف کردن

اسکولیوز ایدیوپاتیک صحیح است، ولی در بقیه موارد روش های فیزیوتراپی

مفید می باشد. به هر حال، پیشرفت در برنامه های خاص مورد استفاده

برای درمان این مشکل، توانسته یک نقش جدید در رویکردهای توان بخشی

در حوزه درمان اسکولیوز ایجاد نماید. در ادامه بعضی از برنامه های حرکتی

سودمند برای موارد ابتلا به اسکولیوز توضیح داده شده است.

۱- حرکت تیلت لگنی

به پشت دراز کشیده و زانوی خود را خم نمایید. در این حالت کف پاهای

شما باید بر روی زمین قرار داشته باشد. کمر خود را سفت کرده و عضلات

شکم و باسن را بر روی زمین صاف کنید. این وضعیت را برای ۵ ثانیه حفظ

کرده و بطور عادی تنفس نمایید. این وضعیت را ۱۰ بار در هر حرکت و این

حرکت را  ۲ مرتبه انجام دهید. این تمرین باید یک بار در روز انجام شود.

۲- حرکت گربه- شتر

بر روی دست ها و زانوها قرار گرفته و شکم خود را سفت کنید. در این حالت

سر شما باید صاف و در راستای بدن باشد (شکل ۱). یک نفس عمیق کشیده و

بخش پایین ستون فقرات خود را بلند کنید. به این ترتیب پشت شما خم شده

و گردن ریلکس می شود (شکل ۲). با خارج کردن نفس از سینه، ناحیه پایین

ستون فقرات به سمت زمین حرکت می کند و کمی رو به بالا به نظر می رسد.

در حالتی که عضلات شکمی خود را سفت نگه داشته اید، به موقعیت اولیه باز گردید.

این وضعیت را ۱۰ بار در هر حرکت و این حرکت را  ۲ مرتبه انجام دهید.

این تمرین باید یک بار در روز انجام شود.

۳- حرکت پرس شکمی با دو پا

به روی پشت با زانوهای خم دراز کشیده و کف پای خود را بر روی زمین قرار دهید (شکل ۱).

در این حالت ناحیه کمر می بایست در حالت عادی قرار گرفته باشد. پاهای خود را یک به یک

از زمین بلند کنید و به صورتی بگیرید که زانوها و ران ها با یکدیگر زاویه ۹۰ درجه پیدا کند (شکل ۲ و ۳).

دست های خود را بر روی زانوها به صورتی فشار دهید که زانوها به سمت دست ها کشیده شده

و عضلات شکمی درگیر شوند (شکل ۴). دست های خود را صاف نگه دارید! این وضعیت

را به مدت سه بار نفس کشیدن عمیق حفظ نمایید. این وضعیت را ۱۰ بار در هر حرکت

و این حرکت را  ۲ مرتبه انجام دهید. این تمرین باید یک بار در روز انجام شود.

۴- حرکت حفظ تعادل با یک پا (در صورت امکان، این حرکت را در جلوی آینه انجام دهید

تا به این ترتیب از صاف بودن ستون فقرات خود مطمئن گردید)

با چشمان باز، یکی از زانوهای خود را بالا آورده و خم نمایید. در این حالت می بایست

تعادل بدن بر روی یک پا حفظ شود. در ابتدا می توان از دست ها برای حفظ تعادل استفاده کرد.

برای مثل می توان دست ها را به پشت یک صندلی، میز، یا بر روی دیوار قرار داد

. با افزایش توانایی حفظ تعادل، دست خود را بر روی تکیه گاه قرار نداده و در کنار بدن نگه دارید.

در ادامه می توانید با قرار دادن دست ها به صورت ضرب دری بر روی سینه یا بستن چشم ها حرکت

را دشوار تر نمایید. این وضعیت را برای ۱۰ تا ۲۰ ثانیه حفظ کرده و سپس با پای مقابل تکرار نمایید.

این حرکت را ۵ بار و برای یک مرتبه تکرار کنید. این حرکت می بایست یک بار در روز انجام شود.

۵- حرکت قوری چای (در صورت امکان حرکت را در جلوی آینه انجام دهید تا از قرارگیری مناسب ستون فقرات خود مطمئن گردید)

خم شدن به چپ

بر روی زانوهای خود بنشینید. دست چپ خود را بر روی شانه چپ و دست راست

خود را بر روی زمین قرار دهید. به سمت باسن راست خود به صورتی خم شوید که

احساس کشیدگی در سمت راست کمر خود داشته باشید. این وضعیت را برای ۲۰ ثانیه

حفظ کرده و ۵ بار تکرار نمایید.

خم شدن به راست

بر روی زانوهای خود بنشینید. دست راست خود را بر روی شانه راست و دست چپ

خود را بر روی زمین قرار دهید. به سمت باسن چپ خود به صورتی خم شوید که

احساس کشیدگی در سمت چپ کمر خود داشته باشید. این وضعیت را برای ۲۰ ثانیه حفظ کرده و ۵ بار تکرار نمایید.

۶- حرکت خم شدن به پهلو

خم شدن به چپ

دست چپ خود را بر روی دیوار قرار داده و لگن خود را به سمت چپ خم نمایید.

خم شدن به راست

دست راست خود را بر روی دیوار قرار داده و لگن خود را به سمت راست خم نمایید.

در کنار دیوار قرار گرفته و دست خود را در حالت خم بر روی دیوار بگذارید. دست دیگر شما

می بایست مطابق تصویر در کنار بدن قرار داشته باشد. به سمت دیوار با حرکت دادن ناحیه

لگن (و نه شانه ها) بدن خود را خم نمایید. انجام این کار می تواند باعث حرکت انتقالی

در ناحیه لگن شود. این وضعیت را ۱۰ بار در هر حرکت و این حرکت را  ۲ مرتبه انجام دهید.

این تمرین باید یک بار در روز انجام شود.

تشخیص و درمان عفونت بند ناف نوزاد

در صورتی که عفونت ناف نوزاد  به موقع درمان نشود عفونت به خون کودک راه

پیدا می کند. نشانه های عفونت خون کودک نیز بیقراری و عدم شیر خوردن

و بی حالی، نفخ شدید شکم است. در موارد شدیدتر عفونت از خون به استخوان،

مفاصل و پرده های اطراف مغز و نخاع می رود. در این شرایط نوزاد دچار

عفونت در سایر دستگاههای بدن می شود. تشخیص به موقع اهمیت زیادی دارد.

زمانی که تورم و قرمزی در بندناف نوزاد مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید.

برای درمان موضعی و ضدعفونی، نوزاد باید بستری و تزریق آنتی‌بیوتیک

صورت بگیرد تا نشانه های عفونت بهتر شود. تجویز روتین داروی آنتی سپتیک

مانند الکل نه تنها نقشی در پیشگیری از عفونت ندارد، بلکه افتادن بند ناف را

ممکن است به تأخیر اندازد. استفاده روتین و مکرر از بتادین بر روی پوست نوزاد،

به دلیل توانایی بالای جذب پوست نوزاد و وجود ید در بتادین، خطر ابتلا به کم

کاری گذرای تیروئید را ایجاد می کند.

درمان خانگی عفونت ناف نوزاد بعد از افتادن بند

استفاده از آب نمک گرم می تواند عفونت باکتری شکمی را درمان کند.

گرمای آب جریان خون به ناحیه آلوده را افزایش می دهد. نمک باعث جذب

رطوبت درون ناحیه شکم شده و به بهبودی آن کمک می کند. این ماده

یک ضد عفونی کننده موثر است.

طریقه مصرف آب نمک گرم برای درمان عفونت ناف نوزاد:

• یک قاشق چایخوری نمک به یک فنجان آب گرم اضافه کنید و آن را حل کنید.
• با استفاده از تکه ای پنبه آغشته به این محلول منطقه آلوده را بشویید و سپس خشک نمایید.
• پس از خشک کردن ناحیه می توانید از کرم ضد باکتری استفاده کنید.
• این روش را یک یا دو بار در روز تا بهبودی عفونت ناف تکرار کنید.

روش های پیشگیری از عفونت بند ناف

مهمترین روش پیشگیری از عفونت ناف رعایت بهداشت است. بند ناف باز است و

در صورت تماس با مواد خارجی عفونت به وجود می آید. پرستار کودک و مادر

هنگام تعویض پوشک نوزاد دقت داشته باشند تا قسمت بند ناف از پوشک بیرون باشد .

فشار به بند ناف و آزاد نبودن آن باعث تجمع میکروب و ایجاد عفونت می شود.

از مهمترین روش های پیشگیری از عفونت ناف موارد زیر است:

• نوزاد لباس آزاد بپوشد تا بند ناف به شکم نچسبد.
• مادر برای تعویض پوشک نوزاد دستهایش را بشوید.
• طبق باور های قدیم بند ناف را خمیر نگیرید.
• به بند ناف روغن نمالید. ( رطوبت محیط مناسبی برای رشد میکروب است )
• برای زودتر افتادن بند ناف نوزاد به آن الکل ، پماد یا بتادین نزنید.

عوارض عدم درمان عفونت ناف

زمانیکه  به موقع متوجه عفونت ناف نوزاد نشوید و درمان صورت نگیرد،

عفونت وارد خون نوزاد می‌شود که عفونت استخوان و مفاصل را نیز به دنبال خواهد داشت.

مراقبت از سالمندان دیابتی

سالمندان باید نوشته ای حاوی اطلاعات مربوط به بیماری فعلی ، قبلی

و اعمال جراحی انجام شده ، داروهایی که مصرف می‎کند یا نسبت به آنها

حساسیت دارد را همیشه همراه داشته و به تمام پزشکانی که به ویژه در هنگام

فوریتهای پزشکی مراجعه می‎کند ( افراد مسن معمولاً به پزشکان متعددی مراجعه می‎کنند)

ارائه دهد. توجه داشته باشید که لازم است فرد دیابتی بیماری خود را به تمام

کسانی که نزد آنها می‎رود، یادآوری کند . عوارض ناشی از دیابت از جمله فوریتهای

مربوط به بالا یا پایین بودن قندخون نزد سالمندان دیابتی مشکل تر است.

از این رو باید مراقبت خاصی از آنها به عمل آید تا از بروز این عوارض جلوگیری شود.

توجه کنید که سکته های قلبی در مبتلایان به دیابت ممکن است با درد زیادی

همراه نباشد و حتی گاهی بدون علامت باشد،از این رو سالمندان نباید بدون

نظر پزشکان متخصص قلب و عروق ورزشها و فعالیتهای بدنی سنگین انجام دهند.

اگر از فرد سالمند دیابتی زمین گیر شده ای مراقبت می‎کنید ، پوست او را به

ویژه در نواحی تحت فشار از آسیب دیدن حفظ نمایید و در مورد جلوگیری

از ایجاد زخم بستر با پرستار یا پزشک مربوطه صحبت کنید.

تمیز نگه داشتن تمام قسمتهای بدن بسیار اهمیت دارد زیرا میکروب می‎تواند

از راه ترک های کوچک پوست به داخل راه یافته و عفونت جدی ایجاد کند.

افراد سالمند ممکن است به هنگام شستشو به کمک احتیاج داشته باشند.

امکان دارد پوست پس از شستشو خیلی خشک شود که می‎توان پس از

استحمام و شستشو با یک کرم ملایم و روغن مخصوص آنرا چرب کرد.

یبوست می‎تواند یکی از نشانه های بالا رفتن قند خون باشد زیرا افزایش

ادرار موجب کم آب شدن بدن و جذب اضافی مایعات از روده ها ‎شده و

موجب بروز یبوست می شود. با نوشیدن مایعات فراوان و کنترل قندخون

می‎توان مشکل یبوست را حل کرد.

عفونتهای مجاری ادراری در زنان مسن و مبتلایان به دیابت

 عفونتهای مجاری ادراری در زنان مسن و مبتلایان به دیابت شایع است.

ممکن است بوی ناخوشایند و تند ادرار توجه شما را به این عفونتها جلب کند.

در این موارد حتماً بیمار را برای دریافت داروی لازم نزد پزشک ببرید.

اندازه گیری مرتب قندخون و ثبت آن مانند هر فرد دیگری بسیار حائز اهمیت است.

آزمایش قندخون بهترین راهنما برای دانستن وضعیت قندخون بیمار است.

اگر سالمندی نتواند قندخون خود را اندازه بگیرد، باید فرد دیگری این کار را انجام دهد.

مراقبت از چشمها

بیشتر سالمندان به علت مشکلات بینایی که با بالا رفتن سن ایجاد می‎شود،

عینک می‎زنند ولی فرد مبتلا به دیابت هرگز نباید نسبت به تغییرات بینایی

خود بی توجه باشد و آنها را با مشکلات سالمندی و پیری ربط دهد.

مشاهده افزایش عوارض ناشی از آسیب بافتی در دیابت از جمله رتینوپاتی

(بیماری شبکیه چشم ) در افرادی که بیش از ۵ سال از آغاز ابتلای آنها به دیابت می‎گذرد

طبیعی می‎باشد. هر کسی ممکن است در سنین بالا به آب مروارید دچار شود

ولی این بیماری در دیابتیها شایعتر است. تاری دید نیز یکی از علامتهای آب سیاه

( گلوکوم : بالا رفتن فشار داخل چشم) است که درمان پذیر می‎باشد

و در دیابتی ها شایعتر است . از دیگر علل تاری دید در دیابتی ها بالا رفتن میزان قندخون است.

مراقبت از پاها

زخم پا یکی از دلایل شایع بستری شدن سالمندان دیابتی در بیمارستان است.

افراد مسن باید باید هر روز پاهای خود را بازبینی کنند و برای بازبینی دقیق می‎توانند

از آینه و چراغ رومیزی کمک گیرند. اگر سالمند به دلیل خشکی بدن نمی‎تواند

پاهای خود را خوب وارسی کند، باید از فرد دیگری کمک بخواهد .

·        پاها باید هر روز شسته و خشک و در صورت لزوم چرب شوند.

·        هر روز باید جورابهای تمیز پوشیده شود.

·        ناخن های پا باید صاف کوتاه گردند تا لبه های تیز نداشته باشند و هیچگاه از ته بریده نشوند.

·        اگر جریان خون پاها ضعیف شده است باید در زمستان آنها را گرم نگه داشت.

پوشیدن کفش و پوتینهایی که آستر پشمی یا کرکی دارند سودمند است.

·        همواره از پوشیدن کفش، دمپایی یا جورابهای تنگ خودداری شود.

·        در صورت مشاهده هر پدیده غیرعادی در پاها باید فوراً با پزشک متخصص تماس گرفت.

علامتهای خطر عبارتند از : سخت شدن پوست در قسمتی از کف پاها ، وجود کرختی و بی حسی در قسمتی از پاها و چنگالی یا خمیده شدن انگشتان پا.

علائم اختلال افسرده بودند

علائم افسرده بودند می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد و می تواند شامل موارد زیر باشد:

احساس ناراحتی یا خستگی افسرده

از دست دادن علاقه و یا لذت بردن از فعالیت های یک بار لذت می برد

تغییرات اشتها – کاهش وزن یا افزایش غیر مرتبط با رژیم غذایی

مشکل خوابیدن یا خوابیدن بیش از حد

از دست دادن انرژی یا افزایش خستگی

افزایش فعالیت فیزیکی بدون هدف (به عنوان مثال، دست زدن به دست و یا قدم زدن)

یا حرکات آرام (اقدامات قابل مشاهده توسط دیگران)

احساس بی ارزش یا گناه

دشواری تفکر، تمرکز یا تصمیم گیری

افکار مرگ یا خودکشی

علائم باید حداقل دو هفته برای تشخیص افسردگی ادامه یابد.

علائم فیزیکی افسردگی

1. مشکلات تیروئید
2. تومور مغزی
3. کمبود ویتامین

می تواند علائم افسردگی را تقلید کند، بنابراین مهم است که علل عمومی پزشکی را کنار بگذاریم.

چه کسانی مستعد افسردگی هستند؟

افسردگی در ۱۵ سال بزرگسال (۷/۶٪) برآورد شده است. و یکی از شش نفر (۶/۱۶٪) بعضی

اوقات در زندگی خود دچار افسردگی می شوند.

افسردگی می تواند در هر زمان، اما به طور متوسط، در ابتدای ظهور نوجوانان تا اواسط دهه ۲۰ ظاهر می شود.

زنان به علت افسردگی بیشتر از مردان هستند. برخی مطالعات نشان می دهد که یک سوم زنان

در طول زندگی خود یک قسمت افسردگی عمده را تجربه خواهند کرد.

افسردگی از غم و اندوه متفاوت است؟

مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن یک کار یا پایان دادن به یک رابطه، تجربیات سخت برای یک فرد برای تحمل است.

برای احساس غم و اندوه در پاسخ به چنین شرایطی، طبیعی است.

کسانی که از دست دادن تجربه می کنند، اغلب خود را “افسرده” توصیف می کنند.

اما غم انگیز بودن این نیست که افسردگی وجود دارد.

فرایند گرایش طبیعی و منحصر به فرد برای هر فرد است و برخی از ویژگی های مشابه افسردگی را نیز به اشتراک می گذارد.

هر دغدغه و افسردگی می تواند غم و اندوه شدیدی از فعالیت های معمول داشته باشد.

راه تشخیص افسردگی از غم و اندوه

در غم و اندوه، احساسات دردناک در امواج می آیند، اغلب با خاطرات مثبت مرده مخلوط می شوند.

در حالت افسردگی، خلق و خو و یا علاقه (لذت) برای بیشتر دو هفته کاهش می یابد.

در غم و اندوه، عزت نفس معمولا حفظ می شود. در افسردگی عمده، احساس بی ارزش بودن و خودخواهی، شایع است.

برای برخی از افراد، مرگ عزیزان می تواند افسردگی بزرگی ایجاد کند. از دست دادن شغل یا

تبدیل شدن به یک قربانی یک حمله فیزیکی یا یک فاجعه بزرگ می تواند منجر به افسردگی برای برخی افراد شود.

هنگامی که غم و اندوه و افسردگی هم وجود دارد، غم و اندوه شدید تر و طولانی تر از غم بدون افسردگی است.

با وجود برخی همپوشانی بین غم و افسردگی، آنها متفاوت هستند.

تمایز میان آنها می تواند به کمک مردم، کمک و یا درمان آنها کمک کند.

تزریق پنی سیلین و مواردی که باید در رابطه با آن بدانید

تزریق پنی سیلین و عوارض آن

تزریق پنی سیلین برای درمان عفونتهای باکتریایی بدن صورت می گیرد. پنی‌ سیلین‌ها

گروهی از داروهای آنتی‌بیوتیک هستند که در برابر ارگانیسم‌های آسیب‌پذیر به خصوص

باکتریهای گرم مثبت به کار می‌روند. پنی‌ سیلین‌ها اولین گروه از دسته آنتی ‌بیوتیکهای

بتالاکتام هستند. این دارو را می‌توان هم به شکل خوراکی و هم به شکل تزریقی مصرف کرد

و با توجه به مقدار ماده موثره به کار رفته در آن و ترکیبش با مواد دیگر در انواع و اشکال

مختلفی وجود دارد؛ برای مثال در مورد پنی‌ سیلین تزریقی می‌توان به پنی‌ سیلین۸۰۰ هزار،

پنی ‌سیلین ۶.۳.۳ و پنی ‌سیلین یک میلیون و ۲۰۰ اشاره کرد. یکی از تفاوت‌های عمده

این پنی‌سیلین‌ها در مدت زمان اثرگذاری‌شان است؛ برای مثال پنی‌ سیلین ۶.۳.۳ و A یک

میلیون و ۲۰۰ به گونه‌ای فرموله شده‌اند که به صورت آهسته اثر داشته و یا به عبارت دیگر

در طولانی مدت متابولیزه شوند؛ بنابراین اثر پنی‌سیلین یک میلیون و ۲۰۰ برای ۲ هفته تا

یک ماه باقی می‌ماند اما پنی‌سیلین ۸۰۰ هزار در همان ۱۲ تا ۲۴ ساعت اولیه تاثیر می‌گذارد.

طیف اثر پنی‌ سیلین محدود است اما هنوز برای درمان عفونت های ناشی از میکروارگانیسم های زیر مورد استفاده قرار می گیرد:
۱. استرپتوکوک، شامل پنوموککهای حساس (۳۰-۳۵٪)
۲. مننگوکوک
۳. باسیلهای گرم مثبت حساس (کلوستریدیا، اکتینومایسس)
۴. اسپیروکت شامل عامل ایجاد سیفلیس
۵. انواع استافیلوککی که بتالاکتاماز تولید نمی‌کنند.
۶. بیهوازیها به جز انواع تولید کننده بتالاکتاماز همچون باکترویید فراژیلیس

لزوم انجام تست حساسیت قبل از تزریق پنی سیلین

آمپول پنی سیلین از آنتی بیوتیک هایی است که باعث ایجاد واکنش حساسیتی شدید به

نام شوک آلرژیک در برخی افراد می شود. به همین علت متخصصان تاکید می کنند که آمپول

پنی سیلین حتما باید در یک مرکز درمانی تزریق شود و از تزریق آن در منزل باید بشدت خودداری شود.

همچنین پیش از تزریق آن ضروری است که تست پوستی انجام شود تا اگر بدن حساسیت نشان داد،

از تزریق آن خودداری شود.

برای اجتناب از بروز واکنش آنافیلاکسی هنگام تزریق پنی‌سیلین که می‌تواند کشنده باشد

توصیه می‌شود عدم حساسیت سریع بیمار به دارو تست شود. نحوه تست به این گونه است

که با چکاندن یک قطره از محلول پنی سیلین در داخل چشم این کار را انجام می دهند و

چند دقیقه صبر می کنند تا ببینند علایم قرمزی چشم و سوزش رخ می دهد یا نه اگر این

علائم دیده نشد فرد نسبت به پنی سیلین حساسیت نداشته در غیر این صورت و بروز موارد

فوق فرد نسبت به پنی سیلین حساسیت دارد. آنافیلاکسی جدی‌ترین عارضه دارو است

که در ۰٫۵ درصد بیماران روی می‌دهد. مرگ برآمده از آنافیلاکسی در ۰٫۰۰۲ درصد بیماران

(یک در پنجاه هزار) به چشم می‌خورد. در هر صورت عمل تست دارو برای کسانی که اولین

بار پنیسیلین مصرف می‌کنند الزامی است.

عواملی که در حساسیت به پنی سیلین نقش دارد معطوف به سن افراد می شود و بر این اساس،

این نوع حساسیت بین دوازده تا چهل و نه سالگی بیشترین شیوع را دارد. به بیان دیگر،

احتمال بروز شوک حساسیتیناشی از تزریق پنی سیلین در سنین زیر ۱۲ سال بسیار کم است.

به همین دلیل، انجام تست پوستی پیش از تزریق پنی سیلین در سنین زیر ۱۲ سال در صورت

وجود نداشتن سابقه آلرژی در فرد و خانواده وی لازم نیست.

دوز تزریق پنی سیلین برای بیماریهای مختلف

الف) عفونتهای حساس خفیف تا متوسط. بزرگسالان: مقدار ۵۰۰-۱۲۵ میلی گرم (۸۰۰۰۰۰-۲۰۰۰۰۰ واحد)

هر شش ساعت مصرف می‌ شود.
کودکان: مقدار mg/kg/day 5/62-15 (واحد ۹۰۰۰۰-۲۵۰۰۰) در مقادیر منقسم هر ۸-۶ ساعت مصرف می‌ شود.
ب) ژنژیویت نکروزه اولسراتیو :
بزرگسالان : mg 500 خوراکی هر ۸-۶ ساعت.
پ) پیشگیری از عفونتهای پنوموکوکی :
بزرگسالان : mg 250 خوراکی دو بار در روز.
کودکان زیر ۵ سال: mg 125 خوراکی دو بار در روز.
ت) پیشگیری از تب روماتیسمی یا عود کرده:
بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال: mg 250-125 دو بار در روز.
ث) مواجهه (یا احتمال مواجهه ) با باسیلوس آنتراسیس:
بزرگسالان: mg/kg 5/7 خوراکی هر ۶ ساعت.
کودکان زیر ۹ سال: mg/kg/day 50 خوراکی به صورت منقسم هر ۶ ساعت.

 

عوارض تزریق پنی سیلین2

حساسیت به پنی‌سیلین تزریقی معمولا با احساس خارش، گزگز، کهیر و طعم فلزی

در دهان آغاز می‌شود و در نهایت باعث تنگی نفس، بیهوشی و در صورت عدم توجه،

باعث مرگ می‌شود.اگر یک بیمار به داروی دیگری حساس است، زمینه حساسیت

در او وجود دارد و ممکن است به پنی سیلین نیز حساس باشد. در بیماری های آلرژیک

مانند آسم نیز احتمال شدیدتر بودن واکنش حساسیتی بیشتر است.حساسیت به آمپول

پنی سیلین معمولا به صورت عوارض پوستی مانند اگزما، ضایعات جلدی و انواع

حساسیت های پوستی بروز پیدا می کند و عوارض دیگر مانند عوارض کبدی، انواع کم خونی حاد،

تشنج، کاهش سیستم ایمنی نسبت به عفونت ها و اختلالات و نارسایی های انعقاد خون بروز پیدا می کند.

اقدامات لازم در شوک انافیلاکسی نسبت به  پنی سیلین

اقدامات اولیه برای نجات جان بیمار مبتلا به شوک حساسیتی پس از تزریق پنی سیلین

یا دیگر داروهایی که شوک آلرژیک می دهد، شامل اقدامات اصول احیا می شود.

اقداماتی که بر اساس آن مجرای تنفسی بیمار را باز و اقدام به تنفس مصنوعی به وی می کنند.

در چنین شرایطی ابتدا باید اکسیژن خالص با غلظت بالا را به مصدوم رساند و

سپس اقدام به درمان شوک کرد. اگر مصدوم بیهوش نیست، باید او را به حالت

طاقباز یا به پهلو خواباند.

اولین داروی تزریقی برای درمان شوک حساسیتی، آمپول اپی نفرین است که به

صورت زیر جلدی تزریق می شود. داروهای بعدی عبارتند از آمپول های آنتی هیستامین

که داخل رگ تزریق می شود. داروهای گشاد کننده راه های هوایی نیز در چنین شرایطی

باید مورد استفاده قرار بگیرد.

تست  پنی‌ سیلین برای چه کسانی ضروری است؟

در گذشته دستورالعملی درباره پنی‌ سیلین ابلاغ شد که می گفت برای افراد زیر

شش ‌سال و یا نوجوانان زیر ۱۴ سال به‌دلیل اینکه هنوز سیستم ایمنی بدنشان کاملا

مجهز نشده و تکامل نیافته است و واکنش شدیدی نخواهند داشت، می‌توان تست

پنی‌سیلین را انجام نداد.

اما در حال حاضر گفته می شود برای همه افرادی که لازم است تزریق پنی‌ سیلین داشته باشند،

حتما باید تست انجام داد، حتی اگر قبلا پنی‌سیلین تزریق کرده باشند. فقط کودکان زیر

شش ‌سال از این قضیه مستثنی هستند و نیازی به تست کردن نیست.

بهترین روش تست 

بهترین روش برای تست حساسیت به پنی سیلین روش تست خراش پوستی skin prick test است.

در این روش ابتدا خراش های ظریفی روی پوست داده می شود. سپس مقداری از ماده مورد

بررسی (مثلا پنی سیلین) را روی خراش ایجاد شده می گذارند.

کسی که حتی یک‌بار و به شکل بسیار ضعیف هم به پنی ‌سیلین حساسیت نشان داده باشد،

نباید این دارو را تزریق کند و نباید حتی تست آن را انجام دهد.

در صورتی که علائم حساسیت به شکل قرمزی پوست، خارش و تورم در اطراف خراش ایجاد شود،

حساسیت مثبت گزارش می شود. تست های این چنینی معمولا در مراکز آلرژی و با مقاصد

ریشه یابی حساسیت بیمار انجام می شوند.

یک روش دیگر برای انجام تست حساسیت به پنی سیلین، تست داخل پوستی است.

در این روش با استفاده از سرنگ انسولین، مقدار مشخصی از محلول تست پنی سیلین را

در سطح جلویی ساعد به صورت داخل جلدی تزریق می کنند .پس از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در

صورت عدم ایجاد کهیر و ورم و قرمزی پوست، و با نظارت پزشک تست منفی خواهد بود.

این روش در اکثر مراکز درمانی انجام می شود.

بهتر است بدانید که اگر فردی به ماده ای حساسیت داشته باشد، شدت علائم حساسیت هیچ ارتباطی

با مقدار ماده دریافتی ندارد و حتی سر سوزنی از آن ماده هم می تواند باعث واکنش مرگ آور شود.

 برای چه کسانی ممنوع است؟

کسی که حتی یک‌بار و به شکل بسیار ضعیف هم به پنی‌سیلین حساسیت نشان داده باشد،

نباید این دارو را استفاده کند و نباید حتی تست آن را انجام دهند. برای این افراد می‌توان

از داروهای جایگزین و مشابه استفاده کرد.

به‌علاوه کسی که قبلا نسبت به پنی‌سیلین حساسیت نشان داده است، به برخی داروهای

دیگر که ساختاری مشابه پنی‌سیلین دارند هم ممکن است حساسیت نشان دهد.

 همیشه موثر نیست!

پنی سیلین بیشتر برای درمان عفونت های فوقانی مثل بیماری های تنفسی و سرماخوردگی،

گلودرد چرکی و عفونت راه های هوایی فوقانی مثل حنجره، حلق و بینی تجویز می شود.

متاسفانه در برخی موارد پنی سیلین نابجا تجویز میشود و بیش از ۹۵ درصد بیماری ها

به دلایل ویروسی ایجاد شده اند که پنی سیلین در درمان آنها نقشی ندارد. بهترین درمان

برای بیماریهای ویروسی گذر زمان است و رعایت توصیه های عمومی، بهتر است بدانید

پنی سیلین هیچ نقشی در تسریع درمان شما ندارد و حتی ممکن است مشکلاتی را هم برای شما ایجاد کند.

اگر دچار ابریزش بینی و گلودرد ساده همراه با تب خفیف شدید، پنج تا هفت روز استراحت کنید

و تا می توانید غذاهای سالم و مقوی بخورید و خودتان را ببندید به مایعات.

 

ضربان ساز قلب2

یک دستگاه ضربان ساز قلب یک دستگاه کوچک با باتری است. این دستگاه

حسگر دارد که زمانی که ضربان قلب شما بی نظم و یا خیلی آهسته است

را تشخیص می دهد. این یک سیگنال به قلب شما می فرستد که سرعت

ضربان قلب شما را به حالت استاندارد برگرداند.

شرح ضربان ساز قلب

پیس میکرها گیرنده های جدیدتر وزنی به اندازه ۱ اونس (۲۸ گرم) دارند.

اکثر دستگاههای ضربان ساز دو بخش دارند:

• ژنراتور که شامل باتری و اطلاعاتی برای کنترل ضربان قلب است.
• هدایت کننده ها که منجر به ایجاد سیم هایی می شود که قلب را به ژنراتور
• متصل می کنند و پیام های الکتریکی را به قلب منتقل می کنند.

ضربان ساز باید زیر پوست قرار گیرد. این روش در اکثر موارد حدود ۱ ساعت

طول می کشد. به شما کمک خواهد کرد که آرامش داشته باشید. شما در طول

فرآیند باید هوشیار باشید. یک برش کوچک روی پوست بیمار ایجاد می شود.

اغلب این برش در سمت چپ قفسه سینه در زیر قفسه سینه شما قرار دارد.

سپس ژنراتور ضربان ساز زیر پوست در این محل قرار می گیرد. ژنراتور همچنین

ممکن است در شکم قرار داده شود، اما این کمتر رایج است. پزشک با استفاده

از اشعه ایکس زنده منطقه مورد نظر را میبیند، سپس هدایت کننده ها را از

طریق برش ، به داخل رگ، و سپس به قلب انتقال میدهد..سپس پوست با بخیه

بسته میشود. اکثر مردم در عرض یک روز از این روش به خانه می روند.

ولی در برخی موارد با توجه به نظر پزشک بیمار را یک شبدر بیمارستان بستری

می کنند تا ضربان قلب فرد چک شده و از نحوه کارکرد صحیح باطری اطمینان

حاصل شود. معمولا بیمار پس از مرخصی نباید رانندگی کند و حتما توسط

شخص دیگری به منزل برسد.

انواع ضربان ساز قلب 

۲ نوع ضربان ساز مورد استفاده در شرایط اضطراری پزشکی وجود دارد. شامل:

• ضربان سازهای پوستی
• ضربان سازهای ترانسژنیک

آنها ضربان سازهای دائمی نیستند.

طول عمر این دستگاه ها به میزان برون ده الکتریکی آن ها بستگی دارد بنابراین

بهتر است هر چند مدت برون ده دستگاه تنظیم شود. اگر عمر دستگاه به پایان برسد

با یک جراحی ساده و یک بی حسی موضعی میتوان آن را تعویض کرد.

چه کسانی به باطریضربان ساز قلب نیاز دارند؟

• افراد مبتلا به بیماری های قلبی مادرزادی یا افرادی که جراحی پیوند قلب را قبلا انجام داده اند.
• افرادی که عضلات قلب آن ها بسیار ضعیف شده و قادر به ایجاد سیگنال الکتریکی در قلب نیست.
• بیماران قلبی که دارای شرایط رو به وخامتی هستند ودچار غش و تنگی نفس آنی میشوند.
• بیمارانی که قدرت گره سینوسی قلب آن ها برای اصلاح ریتم قلب از بین رفته باشد.

استفاده از این دستگاه در کل ارتباطی به سن نداشته و در هر سنی با توجه به شرایط قلبی

بیمار با صلاحدید پزشک مورد استفاده قرار میگیرد.

معاینات پزشکی سه ماهۀ اول بارداری

تست بارداری خانگی و معاینات پزشکی شما مثبت شده و لازم است که یک وقت برای ملاقات

با پزشک بگیرید. اگر هنوز پزشک مورد نظر خود را پیدا نکرده‌اید، باید در

هر صورت به یک پزشک زنان مراجعه کنید تا مراقبت‌های بارداری را شروع کنید.

جلسات ویزیت در سه ماهۀ اول بسیار شبیه هم است و پزشک به بررسی

وضعیت عمومی شما خواهد پرداخت و آزمایش‌هایی را برای شما تجویز خواهد کرد.

در این مطلب با ‌اتفاق‌هایی که در جلسات ویزیت پزشک در سه ماهۀ اول

رخ خواهد داد، بیشتر آشنا ‌خواهید شد.

در این مقاله مطالعه می‌کنید:

• اولین جلسۀ معاینات بارداری

• معاینات و آزمایش‌های سه ماهۀ اول

• ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مشاوره در مورد خودمراقبتی در سه ماهۀ اول

اولین جلسۀ معاینات بارداری

اگرچه بهتر است به محض مثبت شدن نتیجۀ بارداری به پزشک مراجعه کنید،

اما معمولاً زنان بعد از گذشت یک تا دو ماه از بارداری متوجه آن می‌شوند.

به محض تشخیص احتمال بارداری یا اگر نتیجۀ آزمایش خانگی شما مثبت شد،

بهتر است در فاصله هفته‌های شش تا ۱۰ برای انجام اولین ملاقات با پزشک

برای شروع مراقبت‌های دوران بارداری برنامه‌ریزی کنید. در اولین جلسه،

پزشک ممکن است ابتدا برای تأیید حاملگی، آزمایش‌های خون برای شما تجویز کند.

در صورت تأیید باردار بودن شما، پزشک با پرسیدن سوال‌هایی اقدام به

تعیین سن بارداری، زمان زایمان و در نهایت تکمیل پروندۀ سلامتتان خواهد کرد.

سوال‌هایی که پزشک برای تکمیل پروندۀ بهداشتی مادر می‌پرسد ممکن است ‌

شامل موارد زیر باشد:

سوال‌هایی در مورد سلامت و بهداشت زنان: پزشک در مورد نظم و طول

دورۀ عادت ماهانه و اولین روز آخرین عادت ماهانه از شما می‌پرسد. همچنین

در مورد عفونت‌ها یا بیماری‌های آمیزشی احتمالی و همچنین جزئیات

بارداری‌های پیشین مادر سوال‌هایی می‌کند.

سوابق پزشکی و بیماری‌های مزمن: پزشک برای تکمیل پروندۀ سلامت مادر

در مورد بیماری‌های مزمنی که مادر ممکن است به آنها مبتلا باشد مانند دیابت

یا فشار خون و روش‌های درمان قبلی می‌پرسد. همچنین سابقۀ جراحی یا

بستری شدن در بیمارستان یا حساسیت‌های دارویی مادر را از او خواهد پرسید.

سبک زندگی مادر: برای اطلاع از سبک زندگی مادر و خطرهای احتمالی

مرتبط با آن سوال‌هایی را در مورد مصرف دخانیات، الکل و مواد مخدر می‌کند.

همچنین ممکن است در مورد سابقۀ وجود آزار جنسی در گذشته یا خشونت

خانگی از مادر سوال کند. بهتر است صادقانه به سوال‌های پزشک پاسخ بدهید

تا او بتواند بهترین راهکارها را برای سلامت بارداری شما انجام دهد.

سوابق پزشکی خانوادگی: از آنجا که برخی از مشکل‌ها می‌تواند ارثی باشد،

لازم است پزشک اطلاعاتی در مورد سوابق مشکلات پزشکی خانوادۀ شما

را در اختیار داشته باشد. اگر سابقۀ سقط، تولد نوزاد با نقص‌های ژنتیک یا

زایمان زودرس در خانواده دارید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین در صورت

وجود سابقۀ بیماری مزمن مانند دیابت در خانواده، لازم است پزشک بداند و

آن را در پروندۀ سلامت شما ثبت کند.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پزشک در اولین جلسه با معاینۀ مادر وضعیت تیروئید، ریه، پستان، سلامت

دهان و دندان شما را بررسی خواهد کرد. همچنین با معاینۀ واژن و لگن و معاینات پزشکی

وضعیت سلامت مادر را تحت نظر قرار می‌دهد. در ادامه پزشک فشار خون،

قد و وزن مادر را اندازه می‌گیرد و نمایۀ تودۀ بدنی یا همان bmi مادر را مشخص می‌کند.

پزشک ممکن است از اولین جلسه‌، مصرف برخی از مکمل‌ها به خصوص

فولیک اسید را برای مادر تجویز کند. مادر باردار باید هر روز، دُز مشخصی

فولیک اسید مصرف کند. در انتهای جلسۀ اول، معمولاً پزشک در مورد سایر

جلسه‌ها و کارها و روش‌هایی که برای مراقبت از بارداری شما انجام خواهد داد

به شما توضیح می‌دهد. همچنین ممکن است آزمایش‌های تکمیلی برای بررسی

میزان ایمنی بدن شما و همچنین بررسی سلامتتان درخواست کند تا در جلسات

بعدی نتایج آنها بررسی شود.

معاینات و آزمایش‌های سه ماهۀ اول

در سه ماهۀ اول بهتر است مادر هر ماه، حداقل یک ملاقات با پزشک داشته باشد.

در این جلسات، پزشک آزمایش‌هایی را بررسی می‌کند که در ملاقات‌های قبلی

درخواست داده است و تصمیم‌های لازم را خواهد گرفت. آزمایش‌هایی که

پزشک ممکن است در سه ماهۀ اول برای شما لازم بداند شامل موارد زیر است:

آزمایش خون: پرشک در اولین جلسۀ معاینات بارداری، احتمالاً یک آزمایش

خون کامل برای شما درخواست خواهد کرد. نتایج این آزمایش خون می‌تواند

به پزشک در بررسی وضعیت سلامت شما کمک زیادی کند. پزشک معمولاً در

این آزمایش خون، گروه خونی، rh خون و وضعیت آنتی‌بادی‌های rh را بررسی می‌کند.

همچنین آزمایش خون کامل cbc به پزشک در بررسی کم‌خونی یا عفونت احتمالی

در بدن شما کمک خواهد کرد. پزشک ممکن است در آزمایش خون، تقاضای بررسی

میزان ایمنی بدن شما نسبت به بیماری‌ای مانند سرخجه و هپاتیت b را درخواست کند.

‌اگر شما روابط جنسی پرخطر داشته‌اید، پزشک می‌تواند در این آزمایش خون،

وجود بیماری‌های آمیزشی مانند هپاتیت یا hiv را بررسی کند. همچنین آزمایش

قند خون ناشتا می‌تواند به پزشک اطلاعاتی در مورد وضعیت قند خون شما بدهد.

اگر شما سابقۀ دیابت داشته باشید یا پره‌دیابتیک باشید، پزشک ممکن است آزمایش‌های

تکمیلی و دارو برایتان تجویز کند.

آزمایش ادرار: پزشک برای بررسی وضعیت سلامت و یافت هر نوع عفونت مجاری

ادرار به شما آزمایش کامل ادرار شامل آنالیز و کشت ادرار خواهد داد. پزشک وجود خون،

پروتئین و قند در ادرار شما را بررسی خواهد کرد و در صورت وجود قند در ادرار شما،

کارهای لازم برای تشخیص دیابت را انجام خواهد داد.

آزمایش‌های غربالگری: پزشک معمولاً در اولین جلسات معاینۀ پیش از بارداری

با شما در مورد آزمایش‌های غربالگری و به طور مشخص غربالگری سه ماهۀ اول

صحبت خواهد کرد. آزمایش‌های غربالگری برای تشخیص نقص‌های مادرزادی جنین

و اختلالات کروموزمی او استفاده می‌شود. انجام آزمایش‌های غربالگری به پزشک

و شما کمک می‌کند تا در صورت وجود هر نوع نقص مادرزادی بتوانید تصمیم

درستی بگیرید.

آزمایش‌های غربالگری سه ماهۀ اول می‌تواند احتمال وجود اختلالات کروموزومی

در جنین را نشان دهد. این آزمایش‌ها شامل یک سونوگرافی nt که میزان مایع

پشت گردن جنین را اندازه‌گیری می‌کند و یک آزمایش خون است که سطح هورمون

hcg سطح پروتئین a در پلاسمای مادر را بررسی می‌کند. این آزمایش‌ها

معمولاً بین هفته‌‌های ۱۱ تا پایان هفتۀ ۱۳ تجویز می‌شود. آزمایشگاه زنان باردار

را در دو گروه کم‌خطر و پرخطر قرار می‌دهد و پزشک با دریافت جواب این غربالگری،

در صورت احتمال وجود هر نوع اختلال کروموزومی، ممکن است تقاضای آزمایش‌های

تشخیصی بیشتری را بدهد یا ممکن است انجام آزمایش‌های غربالگری سه ماهۀ

دوم را به شما توصیه کند و بعد از آن در صورت لزوم آزمایش‌های تشخیصی تجویز شود.

به این شکل که اگر نتایج غربالگری شما را در گروه پرخطر قرار دهد، پزشک به

احتمال زیاد یکی از آزمایش‌هاینمونه‌گیری از پرزهای جفتی یا آمنیوسنتز را برای شما

درخواست می‌کند. اگر آزمایش‌های خون غربالگری سه ماهۀ اول، شما را در گروه کم

خطر قرار دهد ولی شما سونوگرافی nt را همزمان با این آزمایش‌ها انجام نداده باشید،

پزشک غربالگری سه ماهۀ دوم را در فاصلۀ هفته‌های ۱۵ تا ۱۷ برای شما درخواست می‌کند.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مشاوره در مورد خودمراقبتی در سه ماهۀ اول

پزشک احتمالاً در معاینات پزشکی در سه ماهۀ اول دربارۀ تغذیۀ صحیح، غذاهایی که

نباید بخورید، افزایش وزن، ویتامین‌های لازم برای دوران بارداری و مشکلات شایع در

اوایل بارداری، توضیحاتی را به شما خواهد داد و علائم هشداردهنده‌ای را به شما گوشزد

خواهد کرد ‌که نیاز به مراجعۀ فوری به پزشک دارد. این توضیحات به شما کمک خواهد کرد

که بتوانید نقش مفیدی در مراقبت از سلامت خود و کودکتان بازی کنید. شما می‌توانید

نگرانی‌ها و سوال‌های خود را که در بین هر جلسۀ ویزیت برای شما پیش آمده است،

یادداشت کنید و در ملاقات با پزشک از او بپرسید. پزشک به شما کمک خواهد کرد تا

از میزان نگرانی‌هایتان کم کنید. او همچنین ممکن است واکسن آنفلوانزا را در صورت

شروع فصل پاییز به شما پیشنهاد بدهد.

علت پا درد در سالمندان22

علت پا درد در سالمندان :آرتریت (التهاب مفاصل)، استئوآرتریت (آرتروز)، و استئوپروسیس (پوکی استخوان)

موارد مشابهی نیستند. هر فردی که به این بیماری ها مبتلا است، از این مساله

آگاه است. با این وجود، اشتباه گرفتن آنها با یکدیگر برای دیگران می تواند آسان باشد.

التهاب مفاصل، آرتروز و پوکی استخوان شرایط پزشکی رایجی در دنیای امروز هستند.

یکی از تشابهاتشان این است که زنان نسبت به مردان در معرض خطر بیشتری برای

ابتلا به آنها قرار دارند.

این سه بیماری ماهیتی مزمن دارند، نمونه هایی انحطاطی محسوب می شوند و

در حال حاضر، درمان موثری برای آنها وجود ندارد. با این وجود، داروهایی وجود دارند

که می توانند نشانه های التهاب مفاصل، آرتروز و پوکی استخوان را بهبود ببخشند.

افزون بر این، درمان هایی برای کمک به کاهش التهاب، بی حسی، یا درد در دسترس هستند.

​

آرتروز در سالمندان

در میان بیماری های روماتیسمی، آرتروز شایع‌ترین نمونه محسوب می شود.

این بیماری در نتیجه انحطاط غضروف شکل می گیرد.

غضروف بافتی است که انتهای استخوان های انسان را پوشش می دهد.

غضروف قابلیت حرکت را در اختیار استخوان ها قرار می دهد، بدون این که آنها

با یکدیگر تماسی داشته باشند. با این وجود، درد ناشی از آرتروز به طور معمول

زمانی که فرد دراز کشیده یا در حالت استراحت قرار دارد، کاهش می یابد.

هنگامی که غضروف قدرت یا کیفیت خود را از دست می دهد، این می تواند

موجب اصطکاک، درد، و التهاب شود. آرتروز در کفل ها، زانوها و قوزک پا (هر مکانی

که پشتیبان وزن بدن است) بسیار شایع است.

متاسفانه درمانی برای این شرایط وجود ندارد. در شرایطی که می توانید آهنگ

پیشرفت بیماری را کند کنید، اما امکان توقف کامل آن وجود ندارد.

اگر به آرتروز مبتلا نیستید و قصد پیشگیری از آن را دارید، انجام ورزش های سبک

و اجتناب از چاقی ایده خوبی محسوب می شود. همچنین، شما باید یک رژیم غذایی

متعادل که سرشار از ویتامین C است را مصرف کنید، زیرا این ماده مغذی به تولید کلاژن کمک می کند.

با این وجود، اگر به آرتروز نیز مبتلا شده اید، باید از دریافت ویتامین C یا مواد معدنی

مانند کلسیم و فسفر، منیزیم، سیلیکون و گوگرد به میزان کافی اطمینان حاصل کنید.

التهاب مفاصل در سالمندان

باور داشته باشید یا خیر، التهاب مفاصل در طول سال ها توسعه نمی یابد. افزون

بر این، التهاب مفاصل بیماری نیست که تنها در زمان پیری شما را تحت تاثیر قرار دهد.

اگرچه انواع مختلفی از التهاب مفاصل وجود دارند، اما این بیماری می تواند در کودکان

و افرادی که یک سبک زندگی فعال دارند، ورزشکاران، و افرادی که فعالیت های شدید

و طاقت فرسا را سر کار خود انجام می دهند نیز شکل بگیرد.

علائم پوکی استخوان, بیماری پوکی استخوان

در میان بیماری های روماتیسمی، آرتروز شایع‌ترین نمونه محسوب می شود

التهاب مفاصل می تواند از موارد مختلفی سرچشمه بگیرد:

سیستم ایمنی: سیستم ایمنی بدن شما ممکن است به غشا سینوویال

(لایه ای از بافت که مرز درون مفاصل را مشخص می کند) حمله کند.

ریشه های پس از سانحه: این زمانی رخ می دهد که فرد یک تصادف را تجربه کرده

یا حرکات تکراری (به عنوان مثال، کار با صفحه کلید رایانه) را انجام می دهد.

همچنین، شکل گیری بلورهایی از اسید اوریک می تواند به التهاب مفاصل منجر شود.

التهاب مفاصل با درد شدید و پایدار همراه است. در شرایطی که افراد مبتلا به

آرتروز هنگام استراحت درد ندارند، التهاب مفاصل دارای درد مداوم است.

برای پیشگیری از التهاب مفاصل، یک رژیم غذایی سرشار از کلسیم، اسیدهای

چرب امگا-۳ و اسیدهای چرب امگا-۶ را دنبال کنید. افزون بر این، فعالیت جسمانی

متوسط داشته باشید. همچنین، زمانی را در خارج از خانه و قرار گرفتن در معرض

نور خورشید به منظور تولید ویتامین D در بدن اختصاص دهید.

پوکی استخوان در سالمندان

پوکی استخوان یک بیماری سیستمیک، مزمن، و ناتوان کننده است که استخوان ها

را تحت تاثیر قرار می دهد. بسیاری از افراد مبتلا به پوکی استخوان تا زمانی که با

یک شکستگی ناگهانی استخوان بدون دلیلی مشخص یا یک رویداد ساده مواجه نمی شوند،

از ابتلا به بیماری آگاهی ندارند.

بافت های استخوانی به طور مداوم تجدید می شوند و ساختارهای جدید را شکل می دهند

و بافت قدیمی از بین می رود. با این وجود، گاه گاهی و اغلب طی دوران یائسگی، این تعادل

به هم می ریزد. شکل گیری بافت جدید که قوی است، متوقف می شود. با گذشت زمان،

فرد با کاهش تراکم استخوانی خود مواجه می شود، که خطر شکستگی استخوان را افزایش می دهد.

ابتلا به پوکی استخوان موجب می شود تا استخوان ها، به ویژه در اطراف مچ دست، کفل و مهره ها، متخلخل‌تر شوند.

برای درمان این بیماری، مکمل های غذایی که سرشار از کلسیم و ویتامین C هستند،

مورد استفاده قرار می گیرند. در صورت توصیه پزشک، بیس فسفونات ها برای نفوذ کلسیم

به بافت استخوانی و کمک به بازسازی آن بسیار مفید هستند.

طی سال های اخیر نیز داروهایی روانه بازار شده اند که از آنتی بادی های مونوکلونال تهیه

شده اند. این داروها به طور قابل توجهی می توانند کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پوکی استخوان در سالمندان را بهبود ببخشند.

نظافت |اعزام نیروی انسانی خانم |اعزام نیروی انسانی آقا2

نظافت :همانطور که میدانید درهای شیشه ای به مرور زمان زرد میشن وچربیها در قسمت

کناری آنها جا خوش میکند وتمیز کردنشان سخت میشه ویا دسته هاشون گاها

چربی مقاوم بغل قسمتهای فلزیشون جمع میشه و….. وبعضی وقتها هم رنگ قابلمه ها

در ته اونها به مرور زمان لکه ای میشه و تغییر رنگ میده ومنظره زشتی بهشون میده

ومن یه روش خوب وساده برا تمیزیشون کشف کردم که واقعا عالیه اونم اینه که اونها

را چه درهاشون وچه خودشون رادر تشتی گذاشته آب داغ می‌ریزیم روشون و بعد

مقداری پودر صابون یا صابون رنده شده (که من رنده صابون گلنار استفاده کردم )

و مقداری پودر ماشین لباس شویی میریزیم ومی ذاریم حدود یک روز بمونه وبعد

خواهید دید که چقدر خوب ومفیده این روش ته قابلمه رافقط با سیم بشوریدواقعا

ترکیب صابون باذپ سیم در شستن ته قابلمه وبراق کردن ظروف رویی هم معجزه گره
نکته شما با یک تشت آب و مقداری پودر صابون یا رنده صابون و مقداری پودر ماشین

لباس شویی میتونید بارهاوبارها وچند روز مداوم ظروف مختلفتونو بشوریدواقعا حتی

قاشق و چنگال‌ها و چاقوهاتونو ونیازی نیس این آب را زود به زود عوض کنید من با همین

روش درهای شیشه ای بسیار چرب قابلمه ها قاشق و چنگال ها و توری هودو…

چند روز مداوم میشورم ونیازی هم نیست مداوم ترکیب آب و صابون و پودر مو عوض کنم

همین یک تشت برای شستن کلی لوازم کافیه در آخر هم میریزیم سرویس بهداشتی را باهاش میشورم

​

***ترفندهای نظافت 

برای این که زیتونتون کپک نزنه اب و سرکه و نمک رو داخل ظرف بریزید و به اون روغن زیتون اضافه کنید.
اینجوری هیچ وقت کپک نخواهد زد

برای  نظافت  ماشین لباسشویی، میتونید از ترکیب بکینگ پودر (یا جوش شیرین) با سرکه استفاده کنید.

این مخلوط رو حتما توی مخزن لباسها بریزید و بعد ماشین لباسشویی رو روی دکمه شستشو با دمای بالا

(۶۰درجه) قرار بدید، اینجوری تمام مخزن لباسشویی و لاستیک دور در(واشر) و همه لوله های خروجی

لباسشویی تمییز و ضد عفونی میشن”