اگر درفرزند خود یا نزدیکانتان نشانه هایی از ابتلا به بیماری اوتیسم ببینید بسیار ناراحت می شوید. هرگز
آسان نیست که متوجه شویم افرادی که به آن ها عشق می‌ورزیم دچار بیماری هستند و اوضاع نابسامانی
دارند. یادگیری همه چیز راجع به این بیماری، ترس و سردرگمی شما را تسکین می‌دهد.و مطالعه راجع به
این موضوع می‌تواند امکانات کمک کردن به افراد دچار این بیماری را فراهم کند.
نحوه شناسایی کودکان مبتلا به اوتیسم
اوتیسم یک بیماری اختلال رشدی است که در اوایل کودکی ظاهر می شود. اختلالات اوتیسم شامل سندرم
آسپرگر و اختلال پیشرفت فراگیر یا PDD است. اوتیسم و دیگر اختلالات طیف اوتیسم می‌تواند برای تشخیص
مشکل باشد، چرا که علائم و درجه اختلال از خفیف تا شدید برای هر کودک متفاوت است. در موارد شدید،
کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است هرگز یاد نگیرد که صحبت کند یا ارتباط چشمی برقرار نماید. اما بسیاری
از کودکان مبتلا به اوتیسم و دیگر اختلالات طیف اوتیسم قادر به زندگی نسبتا طبیعی و مانند دیگران است.
اوتیسم تا قبل از سه سالگی در کودکان ظاهر می شود.برخی از نشانه های اوتیسم بین ۱۰ تا ۱۲ ماهگی
و عوامل قطعی آن تا ۱۸ ماهگی ظاهر می‌شود. به طور گسترده ای، نشانه ها و علائم در کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا عبارتند از:
- اختلال در تعامل اجتماعی
- مشکلات ارتباطی کلامی یا غیر کلامی
- رفتار سفت وسخت و تکراری
- اختلال در مهارت های ارتباطی
- اختلال در ارتباط چشمی
- رفتار تکراری بیش از حد و انجام مکرر یک کار یا تکرار یک صدا
علت اوتیسم چیست؟
دانشمندان دقیقا نمی‌دانند چه عاملی باعث اوتیسم می‌شود. در گذشته به کودکان اوتیسم به چشم معلول
نگاه می‌کردند و برای معلولیت و اوتیسم تفاوتی قائل نبودند. امروزه اکثر دانشمندان بر این باورند که ترکیبی
از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث ایجاد اوتیسم می‌شود. تحقیقات اخیر تأیید کننده اختلالات ژنتیکی متعددی
است که می‌تواند فرد را به اوتیسم مبتلا کند. درگیر شدن چندین ژن و عوامل متابولیک یا بیوشیمیایی می‌تواند
باعث اختلالات بیماری اوتیسم شود. تحقیقات دیگر به دنبال عوامل محیطی، از جمله قرار گرفتن در معرض ویروس‌های
خاص می‌باشد. در طی دهه گذشته، تعداد قابل توجهی از موارد تشخیص اوتیسم در سراسر جهان افزایش
چشمگیری داشته است. کارشناسان نمی‌دانند که آیا این به این دلیل است که اختلال واقعا در حال افزایش
است یا اینکه پزشکان آن را به طور موثر تشخیص نداده‌اند. بسیاری از محققان در حال حاضر به دنبال ریشه‌های اوتیسم، شیوع و درمان آن هستند.
درمان برای کودکان مبتلا به اوتیسم
متخصصان کودک معتقدند مراحل درمان باید بلافاصله پس از تشخیص بیماری شروع شود. هیچ درمان قطعی
برای اوتیسم وجود ندارد، اما مداخله زودهنگام با استفاده از مهارت‌های آموزشی و اصلاح رفتار می‌تواند نتایج
بسیار خوبی داشته باشد.این کار علاوه بر کاهش اختلال ارتباطی و افزایش تعامل اجتماعی می تواند یک
کودک مبتلا به اوتیسم را قادر به رفتن به مدرسه و شرکت در فعالیت های معمول بسازد. سایر گزینه های
درمان برای کودکان مبتلا به اوتیسم عبارتند از:
دارو درمانی : پزشکان اغلب برای بیماران مبتلا به اوتیسم که رفتار دیگری از جمله افسردگی، اضطراب، تشنج و یا بیش فعالی دارند دارو های مناسب را تجویز می‌کنند.
درمان‌های جایگزین: این روش شامل درمان های ویتامینی، تغییرات در رژیم غذایی و یک روش به نام “کلاته”
است که تلاش می‌کند فلزات سنگین را از خون حذف کند. اگر چه بسیاری از والدین به این نوع درمان اصرار می‌کنند،
محققان به طور علمی انرا راهکاری دائمی برای کودکان مبتلا به اوتیسم به حساب نمی‌آورند. استفاده از روش‌های
گوناگون می تواند موجب تشدید بیماری و حتی مرگ نیز بشود. قبل از اینکه آنها را امتحان کنید، باید همیشه
با ایمنی و اثربخشی آن ها برای درمان از پزشک خود مشاوره بگیرید.
کمک به والدین کودکان مبتلا به اوتیسم
اگر کودک مبتلا به اوتیسم دارید همواره نیازمند حمایت و مراقبت از کودک خود هستید. مراقبت روزانه از کودکان
مبتلا به اوتیسم می‌تواند استرس زا باشد. برای نگهداری از کودک مبتلا به اوتیسم نیازمند وقت گذاشتن کامل
برای او در طول روز می‌باشید و چنانچه پیامدهای بیماری اوتیسم را مطالعه کرده باشید متوجه خواهید شد که
یک لحظه غفلت از نگهداری کودک می‌تواند عوارض جبران ناپذیری به وجود آورد.پس والدین چنانچه نمی توانند
وقت خود را کامل در اختیار فرزندان مبتلا به اوتیسم خود قرار دهند به شما استخدام پرستار کودک با توجه به
ویژگی های شخصی کودک و ملاک های خانواده‌ها است تا بتواند به طور تمام وقت در خدمت کودکتان باشد.
همچنین موارد زیر به شما پیشنهاد می شود :
دانش خود را بالا ببرید
چنانچه فرزند مبتلا به اوتیسم دارید تا جایی که میتوانید دانش خود را در رابطه با این بیماری بالا ببرید. دانسته های
خود را می‌تواند از طریق مطالعه کتاب ها و یا وب سایت‌های مرتبط با این بیماری ارتقاء دهید و خود را بروز نگه دارید.
همچنین می توانید به سازمان های مشاوره خصوصی یا دولتی مراجعه فرمایید.
ساخت یک سیستم پشتیبانی
مراکز معتبر نگهداری از کودکان مبتلا به اوتیسم را پیدا کنید تا در مواقع ضروری بتوانید به آن ها مراجعه کنید. در انتخاب
آن میتوانید از پزشکی که برای کودک خود به او مراجعه می کنید مشاوره بگیرید و یا با پیوستن به گروه والدینی
که کودک مبتلا به اوتیسم دارند از تجارب آن ها استفاده کنید.
برای خود و ارتباطات شخصیتان وقت بگذارید
نگهداری دائم از کودک مبتلا به اوتیسم بعد از یک مدت روی فرد مراقب تاثیر می‌گذارد و در بعضی موارد حتی مادران
کودک مبتلا به اوتیسم خودشان دچار افسردگی می شوند. همواره سعی کنید برای خود وقت خالی کنید و به دیدن
نزدیکانتان بروید و در فعالیت‌های دست جمعی شرکت کنید تا به روحیه ای پر انرژی از کودک خود نگهداری کنید.
کمک بگیرید
اگر در نگهداری از کودک مبتلا به اوتیسم خسته شده اید یا در نگهداری از او دچار استرس هستید که مبادا اتفاقی
برای او بیفتد و یا حتی استرس نگهداری از کودک در روابطتتان تاثیر گذاشته است،از دوستان و نزدیکان کمک بگیرید
و چنانچه احساس می‌کنید باز هم کمک می‌خواهید می‌توان از مراکز خدمات پرستاری تقاضای پرستار کودککنید.