انواع ساختار چاه های آب

۱- چاه حفاری شده با مته کابلی (Cable Tool Drilled Well)

در این روش، یک مته فلزی سنگین بلند، توسط کابلهای فلزی قوی به سمت بالا و پایین حرکت کرده و

با خرد کردن سنگها و رسوبات، وارد زمین می شود. سنگهای خرد شده از طریق شیر و لوله ای که

در انتهای مته تعبیه شده است، از آن خارج می شوند. غلاف (Casing) های فلزی با ضربه های محکم

این دستگاه، وارد زمین شده و باعث عمیق تر شدن حفره چاه می شوند. برای آشنایی بیشتر با

حفر چاه، با روش مته کابلی می توانید ویدیوی زیر را مشاهده کنید:

۲- چاه حفاری شده با مته چرخشی (Rotary Drilled Water)

روش دیگر، روش حفر چرخشی (Rotary) است. در این روش، یک مته فلزی بزرگ حفاری،

ضمن چرخش، باعث حفر چاه در زمین می شود. در این روش، یک ماده مخصوص به نام

گل حفاری (Drilling Mud) و یا یک نوع ماده فوم مانند مخصوص، در حین چرخش، از داخل مته وارد

حفره چاه شده و به از سمت بالای حفره ارج میشوند. این کار نقش خنک کاری نوک مته و همینطور

خروج ذرات خرد شده از داخل حفره چاه را به عهده دارد. در حین حفاری، غلافهای دیواره چاه نیز

به سمت پایین حفره فرستاده می شوند.

۳- چاه های نقطه ای (drive-point well / sand-point well / well-point)

در این روش، لوله های فلزی با قطر حدود ۱ ۱/۴  اینچ به هم متصل شده و بوسیله ضربه و یا چرخش

به داخل زمین نفوذ می کنند تا وارد سفره آب زیرزمینی شوند. آب، بعد از وارد شدن به سفره آب زیرزمینی،

آب از طریق صفحه مشبک انتهای لوله ها وارد آن می شود.  تفاوت این روش با دو روش حفاری

نوع اول و دوم در شکل زیر قابل مشاهده است:

۴- چاه دستی (Bored well / Dug well)

این نوع چاه ها با روش سنتی گودبرداری حفر می شود. در این روش از مته های مخصوص

چاه به روش دستی استفاده شده و پس از حفر چاه و برداشت خاکهای آن، دیواره چاه با سیمان،

بتن و یا پوشش فلزی، پوشانده و مستحکم می شود. قطر این چاه ها معمولاً به چندین فوت

رسیده و تا جایی حفر می شوند که به بستر آب زیرزمینی دسترسی پیدا کنند. در گذشته،

از انواع آجر، سنگ و چوب برای ساختن دیواره های این چاه ها استفاده می شده است.

چاه های دستی و چاه های نقطه ای، عموماً دارای عمق کمتر از ۵۰ فوت بوده و احتمال آلودگی

آنها با آبهای سطحی، فاضلاب و مواد شیمیایی بیشتر است. به صورت کلی می توان گفت چون

این روشها قدیمی بوده و از نظر بسیاری از استانداردهای بهداشتی کمتر قابل قبول هستند،

امروزه به ندرت از آنها استفاده می شود.

محل حفر چاه آب

یکی دیگر از نکات مهمی که می بایست مد نظر قرار گیرد، تعیین مکان مناسب برای حفر چاه آب است.

اولین نکته مهم، این است که چاه آب می بایست بر اساس استانداردهای محلی هر منطقه و یا کشور،

حداقل فواصلی با محل ها و یا ساختمانهای اطراف خود داشته باشد تا از عدم نفوذ آلودگی احتمالی ناشی

از آنها به چاه آب، اطمینان حاصل شود. به عنوان نمونه، یکی از این استانداردها برای تعیین

حداقل فواصل چاه از سایر نقاط.

علاوه بر حداقل فواصل، تعیین نقطه حفر چاه آب نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

تعیین نقطه مناسب برای حفر چاه، به ارتفاع زمین، موقعیت ساختمانهای ساخته شده و

یا در حال ساخت منطقه، لوله های گاز و کابلهای برق دفن شده زیر زمین و همینطور

منابع آلودگی موجود در محدوده بستگی دارد.

در بهترین حالت، چاه آب می بایست در نقطه ای که ارتفاع آن از منابع آلودگی مانند سیستم

سپتیک فاضلاب و یا مناطق مخصوص نگهداری دام، بالاتر است، حفر شود.

حداقل فواصل تعیین شده بین چاه آب با ساختمان ها و تجهیزات اطراف، به توان بستر خاک و

سنگ منطقه برای جلوگیری از نفوذ آلودگی به آب چاه بستگی دارد.

به همین دلیل است که اگر عمق چاه آب، کمتر از ۵۰ فوت بوده و یا میزان عمق آن

در لایه نقوذ ناپدیر زمین (Confining Layer) کمتر از ۱۰ فوت باشد، احتمال خطر نفوذ آلودگی

به آب چاه وجود خواهد داشت. برای این چاه ها، حداقل فواصل تا سایر ساختمانها و تجهیزات،

می بایست دو برابر مقدار مشخص شده برای چاه های عادی باشد تا از نفوذ آلودگی به آن ها جلوگیری شود.

 

سیم کشی آیفون تصویری

سیم کشی آیفون تصویری چگونه است؟

برای سیم کشی آیفون تصویری تنها کافی است طبق نقشه سیم کشی برق ساختمان،

جای پنل و مسیر سیم را در اول کار مشخص و جاگذاری کنید. اصولا ارتفاع پنل بیرونی

حدود ۱٫۴ تا ۱٫۵ متر است که تمام افراد خانه می‌توانند به راحتی از آن استفاده کنند.

برای سیم کشیآیفون تصویری ۳ قطعه پنل بیرونی، پنل داخلی و قفل ورودی وجود دارد

که از یک کابل ۴ رشته برای اتصال آنها استفاده می‌شود. شاید این سوال برای شما مطرح شود

که تفاوت این کابل‌ها در چیست و هرکدام چه ویژگی‌هایی دارند.

برای سیم کشی آیفون، همیشه یک کابل ۴ رشته با رنگ‌بندی مشخص در جعبه‌ی آن وجود دارد

که با چهار رنگ استاندارد قرمز، آبی، زرد و سفید مشخص می‌شوند.

رنگ‌های ثابت و استاندارد سیم کشی آیفون به ترتیب زیر است:

• رنگ قرمز: برای انتقالی صدای آیفون است.
• رنگ آبی: به عنوان سیم منفی در سیم کشی آیفون استفاده می‌شود.
• رنگ زرد: به عنوان سیم مثبت دستگاه به کار می‌رود.
• رنگ سفید: این رنگ برای سیم تصویر در آیفون مورد استفاده قرار می‌گیرد

نکته کلیدی در نصب آیفون تصویری

در نظر گرفتن رنگ‌های ثابت و پایبندی به استاندارد کابل آیفون یکی از موارد مهم و کلیدی در

سیم کشی آیفون است. در صورت بروز هر نوع عیب و اشکال در آیفون تصویری،

کارشناس یا سیم کش آیفون باید بتواند مشکل آیفون را بر اساس رنگ‌های استاندارد پیدا کند و

ایراد هر مشکل را با بررسی سیم مخصوص به آن برطرف کند. برای مثال سیم قرمز برای انتقال

صدا است و در هنگام تعمیر هم متخصص می‌داند که برای تعمیر صدای مشکل‌دار باید سراغ سیم قرمز برود.

اگر این طور نباشد، برقکار باید تمام سیم‌ها را تک به تک از ورودی تا خروجی چک کند تا بتواند ایراد

به وجود آمده را تشخیص دهد و رفع کند. در سیم کشی آیفون به این مورد هم توجه کنید که اکثر اطلاعات

ورودی و خروجی با حروف لاتین یا شماره روی خود آیفون مشخص شده‌اند که کار سیم کشی

آیفون را برای شما ساده‌تر خواهد کرد.

در نظر گرفتن رنگ‌های ثابت و پایبندی به استاندارد کابل آیفون یکی از موارد مهم و کلیدی در سیم کشی آیفون است.

 

طبق نقشه آیفون را سیم کشی کنید

اگر نقشه‌ی سیم کشی ساختمان درست طراحی شود، مانند گنجی ارزشمند در سیم کشی آیفون و سایر المان‌های دیگر خواهد بود. پس همیشه در تمام مراحل سیم کشی طبق نقشه پیش بروید. به طور معمول برای اتصال پنل بیرونی آیفون به جعبه تقسیم و از جعبه تقسیم به پنل داخلی سیم کشی می‌کنند. این را به خاطر داشته باشید که همیشه یک ترمینال مسی در جعبه تقسیم قرار دهید تا اتصال کامل‌تر برقرار شود. همچنین جهت محکم کردن کار، با استفاده از چسب مخصوص سیم‌های کابل را به هم متصل و سفت کنید.

بهتر است بدانید که طبق اصول سیم کشی ساختمان همیشه جعبه تقسیم آیفون در کنار تابلوی برق پارکینگ قرار می‌گیرد. در این جعبه تقسیم طبق نقشه و اطلاعاتی که روی پنل‌های آیفون نوشته شده، سیم کشی را انجام می‌دهند تا در صورت بروز مشکل بتوان از طریق راهنمای روی آن عیب سیم کشی آیفون پیدا کرد. در این مقاله سعی کردیم آموزش‌های لازم جهت سیم کشی آیفون، عیب یابی و رفع عیوب آن را به طور اجمالی برایتان توضیح دهیم که در صورت بروز مشکل و نداشتن دسترسی به برقکار بتوانید از آن استفاده کنید.

 

تراس سبز

بام های سبز انتقال حرارات از روی بام را به فضای قابل سکونت زیر آن کاهش می دهند، و دمای محیط اطراف را کم می کنند
اثر جزیره حرارت شهری و جریان آب حاصل از بارندگی را کاهش می دهند و کیفیت هوا و زیبایی را بهبود می بخشند .
جدای از اهداف مادی که زمینه شکل گیری هر سازمان انتفاعی می باشد، مزایای اجتماعی زیست محیطی که

با توسعه این کار حاصل خواهد آمد انگیزه اصلی راه اندازی این مجموعه می باشد .

به طور کلی تراس عبارت از قطعه یا فضایی است که با دیگر قطعات و فضای اطراف ، اختلاف ارتفاع داشته

و شاید به گونه ای باشد که از آن قطعه ، قطعات دیگر را بتوان به خوبی نظاره کرد.

(به عنوان مثال باغ های معلق بابل ، خود یکی از پدیده های واقعی احداث تراس بوده است).

هدف از احداث تراس معمولا به منظور ایجاد فضایی در جلوی ساختمان و محل استراحت است ،

یا محلی که بتوان از آنجا مناظر محیط را مشاهده نمود.
در زندگی امروز از کمیت و کیفیت فضاهای خارجی خانه همچون تراس، حیاط و پاسیو هر روز

بیش از پیش کاسته می‌شود. در روند رشد زندگی شهرنشینی، شاهدیم که فضاهای زندگی

هر روز بسته‌تر شده و از سبزی آن پیوسته کم می‌شود. در چنین فضایی احیا و استفادهٔ درست از

تراس بسیار مهم است؛ چرا که با توجه به زندگی آپارتمان نشینی امروز، تراس از تنها فضاهایی

است که می‌توان در آن نفسی تازه کرد و از آسمان و نور مستقیم بهره برد.
بسیاری از ما، علیرغم علاقه ی زیاد به طبیعت و زندگی سبزو سالم به خاطر

محدودیت‌های کاری، اقتصادی، اجتماعی و… ناگزیر به زندگی کلانشهری تن در داده‌ایم

وانگهی همیشه رؤیای زندگی در باغی سبز و پر گل را در سر می‌پروریم.

با وجود اینکه چنین امکانی برای همه فراهم نیست، لیکن با طراحی درست و رسیدگی

به تراس که منجر به استفاده ی درست و مستمر از آن می‌شود، می‌توان این رؤیا را تا حدودی محقق کرد.

حتی کوچک‌ترین تراس‌ها پتانسیل تبدیل شدن به باغچه‌ای باصفا و زیبا را دارند.

در سیر تکاملی تاریخ نیز ، برای ارتباط فضای بیرون یا باغ به داخل ساختمان ، نمونه های

بسیار جالب و تاریخی وجود دارد که دلیل بر اهمیت این موضوع است.

به عنوان مثال تراس یا ایوان های قصرالحمرا ، مدلل این مدعا می باشد.

در تراس برای حفظ زیبایی و ارتباط بیشتر با محیط ، قطعات یا قسمت هایی را برای گل کاری ،

کاشت گیاهان فصلی و دائمی ، تخصیص می دهند و آمیختگی های خاصی از سنگ فرش و

گیاه پدید می آورند . گاهی تراس ها را با انواعمصالح ساختمانی بصورت سرپوشیده توسط گیاهان

رونده احداث می کنند ، و تحت عنوان باغ های تراسی سرپوشیده می نامند. عمدتا بایستی گفته شود ،

هدف از تراس سر پوشیده، نزدیکی بیشتر به طبیعت و محیط می باشد.

اگر تراس به نحو مناسب و مطلوب طراحی و هم چنین گیاهان مناسبی برای آن انتخاب شود

می توان در طول تابستان یک فستیوال دراز مدت از رنگهای مختلف پدید آورد.

در مناطقی که شرایط بیرونی برای حفظ گیاهان وجود ندارد ، از دیواره های شیشه ای و یا

چوب های خیزران و … در اطراف تراس استفاده می کنند. ضمنا گیاهانی از قبیل پاپیتال

(همیشه سبز) برای آراستن آن مناسب می باشد.

در فضای این گونه تراس ها می توان انواع گیاهان زینتی را در گلدان و یا جعبه های بزرگ نگهداری  کرد
و هم چنین توسط شبدر سه برگ ، می توان پرچین زیبایی را پدید آورد.

شما نیز می‌توانید با طراحی درست تراس خود، انتخاب درست گل و گیاه، افزودن مبلمان درست،

رنگ آمیزی مناسب، افزودن وسایل جانبی مقتضی و… آن را متحول کنید و از آن در طراوت و

خنکای دل‌انگیز روزهای بهاری، گرمای دلچسب تابستان، خیال‌انگیزی پاییز و شکوه و رخوت

زمستان ‌‌نهایت استفاده را ببرید.

گلکاری و باغچه آرایی فصل بهار

آفتاب حرف اول را می زند. پرورش یک گل مقدار زیادی انرژی می گیرد و همه  انرژی مورد نیازش

از خورشید بدست می آید. بنابراین اکثر گیاهان گلدار به محل پرنوری احتیاج دارند، جایی که در فصل رشد گل،

حدودا ۶ تا ۸ ساعت نور آفتاب بگیرد. موفقیت در دل خاک است. خاک خوب که زیادی ماسه ای و

چسبنده نباشد و به اندازه کافی مواد آلی داشته باشد، برای رشد موفقیت آمیز گیاهان گلدار لازم است

(همانطور که برای سبزیجات نیز مناسب است) تا عمل زهکشی را بخوبی انجام دهد و برای ریشه ها

نیز جذاب باشد. با این همه سبزیجاتی مثل گوجه و کدو از گل های گیاه بوجود می آیند.

PH و حاصلخیزی کود را بررسی کنید. بعضی ابزارها مانند دستگاه الکترونیکی تست خاک ممکن است به کارتان بیاید.

گیاهان یکساله و چندساله

تا جایی که مربوط به باغچه ها باشد، گیاهان گلدار در دو طبقه بندی اصلی قرارمی گیرند.

گیاهان یکساله چرخه زندگی شان در یکی از فصول رشد پایان می یابد: جوانه زدن دانه ها،

رشد برگها و ریشه ها، گل دادن، تولید دانه و سپس مردن گیاه. این گیاهان نزد باغبانان بسیار معروف هستند،

زیرا با مراقبت معقولی از گیاه، آنها در همه فصول شکوفه می زنند.

گیاهان چندساله، آن دسته از گیاهان هستند که به دلیل ساز و کار متفاوت ریشه گیاه،

می توانند سالهای سال و حتی تا ده ها سال زیر زمین زنده بمانند. ممکن است

در زمستان بخش های بالایی روی خاک، در حالت کمون باشند و به خواب زمستانی بروند،

اما گیاه همچنان زنده است و در بهار دوباره جوانه خواهدزد. اما با وجود زندگی چند ساله این گیاهان،

آنها فقط چند هفته و یا چند ماه در سال شکوفه می دهند. اینکه چه زمانی و چه مدت شکوفه

زدن اتفاق می افتد بستگی به نوع گونه ی گیاه دارد.

۸+۱۴ = ۲۲ باید و نباید نگهداری گل و گیاه آپارتمانی

هیچکدام از ما برنامه ریزی قبلی برای خشک‌کردن گیاهان نداریم، اتفاقا اغلب گیاهان پاسوز مهربانی‌های ما می‌شوند.

در این مطلب به شما می‌گوییم که دوستی خاله خرسه کردن با گل‌ها چه می‌کند و البته در ادامه

به نحوه صحیح نگهداری از گلهای شما می‌پردازیم…

کدام یک بهتر است؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که هر یک از آنها کارکرد خودشان را در

باغچه و یا باغ شما دارند. گیاهان یک ساله برای مکان هایی که می خواهید یک عالمه گل داشته باشد،

عالی هستند، اما آنها بطور معمول نیاز به آبیاری، کوددهی و مراقبت های بیشتری نسبت به

گیاهان چندساله دارند، و کاشتن هر ساله آن ممکن است کمی دشوار باشد.

گیاهان چندساله ترکیب و شکل یکنواختی به حیاط و باغچه شما می دهند.

همچنین برای بسیاری از باغبان ها انتظار برای زمان شکوفه دادن گیاه مورد  علاقه شان لذت بخش است.

در واقع تعداد کمی از باغبانان گیاهی را می کارند و سپس فراموش می کنند.

در آخر این گیاهان نیاز به مراقبت کمتری نسبت به گیاهان یک ساله دارند.

دانه یا جوانه؟

هر دو نوع گیاه یک ساله و چندساله را می توان در باغچه بذرپاشی کرد، اما تا شکوفه زدن،

رشد و گل دادن آنها ممکن است کمی زمان نیاز باشد-از چند هفته برای یک ساله ها تا یک سال

برای چندساله ها. به این دلیل است که بسیاری از باغبانان تا هنگام گرم و متعادل شدن هوا،

کاشتن دانه را از هفته ها قبل در داخل منزل شروع می کنند. همچنین می‎توانید گیاهان را

در حالیکه شکوفه زده اند خریداری کنید، البته بهتر است گیاهان را درحالیکه که هنوز غنچه نزده اند

خریداری کنید، زیرا شما می خواهید که آنها در باغچه ی شما غنچه دهند و نه در گلخانه و بازار گل.

کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی گاز دی اکسید کربن ( co2 )

کپسول آتش نشانی گاز دی اکسید کربن ( co2 )  از جمله خاموش کننده های پر کاربرد در ایمنی منازل و محیط کار هستند .

دی اکسید کربن گازی است غیر قابل احتراق ، بی بو ، غیر رسمی وسنگین تر از هوا که

داری چگالی ۵/۱ بوده وهادی الکتریسته نیست .

مکانیسم عمل آن هنگام حریق به سه صورت است : ابتدا با تشکیل یک لایه سنگین مقاوم در مقابل عبور هوا ،

آتش را خفه می کند ، سپس اکسیژن هوای اطراف حریق راکاهش ونهایتاَ آتش را سرد می کند .

یکی از خصوصیات مهم گاز دی اکسید کربن ( CO2 ) این است که باعث ایراد خسارت به مواد موجود

در محیط حریق نمی شود . لذا در مواردی که مواد باارزش دچار حریق می شوند ، مناسب تر از آب است .

CO2 برای حریق های الکتریکی والکترونیکی بسیار مناسب است .

 

زیرا تا حدودی بدلیل هدایت برق وخصوصا حذف مواد خاموش کننده باقیمانده ، باعث اتصالی یا

خرابی در قطعات حساس نمی گردد. لیکن هنگام استفاده ، بدلیل جایگزین شدن با اکسیژن محیط ،

می تواند موجب خفگی فرد اطفاگر وساکنین گردد.

همچنین در فضای روباز ودارای تهویه نیز چون نمی تواند جایگزین کامل اکسیژن محیط شود

از قابلیت اطفاء کامل این حریق ها برخوردار نیست .

کپسول آتش نشانی گاز دی اکسید کربن  (CO2 )  با توجه به اینکه تنها محتویاتش گاز CO2 می باشد

به خوبی می تواند برای اطفای حریق مورد استفاده قرار بگیرد.

به طور کلی چون این گاز غیر قابل اشتعال ، بدون بو ، خنثی و غیر سمی است و

همچنین دارای جریان الکتریسیته نمی باشد.

از مهمترین ویژگی گاز دی اکسید کربن CO2 میتوان به وزن آن اشاره کرد که یک ونیم برابر هوا می‌باشد

و به همین خاطر زمان آتش‌ سوزی  به عنوان یک لایه  کامل روی آتش سوار می شود و باعث خفه شدن آتش می شود.

در واقع حجم سیلندر خاموش کننده گاز  دی اکسید کربن ( ( CO2 ، گاز دی اکسید کربن (CO2  ) میباشد

که تحت فشار ۶۰-۵۵ اتمسفر ( PSI ۹۰۰-۸۰۰ ) بصورت مایع  درآمده  و در سیلندر قرار می گیرد.

 انواع دستی این نوع از خاموش کننده‌ ها  ظرفیت‌ ۱ تا ۶ کیلوگرم ( ۱۲-۲ پوند ) دارند و اگر

در ظرفیت‌های بیشتر تولید شوند به صورت چرخ دار و یا دستگاه‌های ثابت اتوماتیک مورد استفاده قرار می گیرند.

موارد استفاده از کپسول آتش نشانی گاز دی اکسید کربن  ( CO2)

از این نوع خاموش کننده‌ ها به دلیل اینکه اثری از خود به جای نمی گذارند بیشتر در فضاهای

سر بسته، برای اطفاء حریق‌های کلاس B و C و همینطور برای وسایل الکتریکی و دستگاه‌های کامپیوتری

بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.

خاموش کننده گاز دی اکسید کربن CO2 قابل کنترل می باشد و هر یک پوند گاز  CO2 مایع،

در صورت آزاد شدن ۸ فوت مکعب گاز تولید   می کند که با توجه به شدت خنک کنندگی خود

توانایی مقابله با آتش ۱۱۰- فارنهایت را دارد.

دوربین مدار بسته

 همه چیز در مورد تاریخچه دوربین مدار بسته، از ابتدای پیدایش تا امروز

قبل از پرداختن به مبحث تاریخچه دوربین مدار بسته بهتر است تعریفی از خود این

سیستم محبوب امنیتی ارائه دهیم. دوربین مدار بسته یا همان close_circuit television (CCTV)

به عنوان یک سیستم تلوزیونی تعریف می شود که در آن سیگنال ها به منظور نظارت و ایجاد امنیت مانیتور می شوند.

این سیستم امنیتی محبوب را شاید بتوان جزء جامع ترین سیستم های نظارتی و ارتقای سطح امنیت و کنترل

در حوزه های مختلف نامید.

 تاریخچه دوربین مدار بسته

برای بررسی تاریخچه دوربین های مدار بسته، رشد این تکنولوژی را در سه برهه زمانی بررسی می کنیم.

• دوربین های اولیه

• دوربین های نظارتی

• دوربین های مدرن

دوربین های اولیه

طبق تاریخچه دوربین مدار بسته اولین بار در سال ۱۹۴۲ این سیستم طی آماده سازی و

راه اندازی موشک V2 در کشور آلمان  مورد استفاده قرار گرفت. به منظور نظارت بر مراحل راه اندازی،

یک مهندس دوربین خامی را در داخل جعبه ای ایجاد نمود تا تصاویر زنده راه اندازی را به مانیتوری که

در فاصله ای متناسب از دوربین قرار داشت انتقال دهد.

تاریخچه دوربین مدار بسته

در اواخر جنگ، آمریکایی ها از تکنولوژی مشابهی برای نظارت بر اجرای آزمایشات اتمی خویش استفاده نمودند.

چند سال بعد نیز در آمریکا، شرکتی به نام وریکون (Vericon) سعی کرد دوربین های مدار بسته را

به بازی های تجاری عرضه کند. البته این سرمایه گذاری ناموفق بود و امروزه عده بسیار اندکی از آن یاد می کنند.

دوربین مدار بسته برای اولین بار در دهه ۱۹۶۰ در حالی وارد انگلستان شد که پلیس مترو پولیتان

(Metropolitan) دو دوربین موقت را برای تماشای مردم در طول سفر خانواده سلطنتی تایلند

به لندن به میدان ترافالگار معرفی کرد. یک سال بعد، سیستم حمل و نقل لندن، دوربین های مدار بسته

دائمی را برای کمک به امنیت شبکه راه آهن خود نصب نمود. بعد ها دوربین های مدار بسته

به سایر نقاط لندن و لیورپول نیز ارسال شدند اما با توجه به هزینه های نصب بسیار بالا و مشکلات

مربوط به کابل دوربین ها، پیشرفت چشم گیری مشاهده نشد.

تاریخچه دوربین های مدار بسته حاکی از آن است که این سیستم در ابتدا دولتی بود و

در واقع برای نظارت پلیس در دهه ۱۹۶۰ استفاده می شد، اگرچه در اواخر دهه و با پیشرفت

تکنولوژی کم کم سیستم های دوربین مدار بسته به خیابان ها و حتی مغازه ها نیز معرفی شدند.

نخستین سیستم امنیتی منزل که شامل دوربین مدار بسته بود توسط ماری وان بریتن براون

(Marie Van Britten Brown) در سال ۱۹۶۹ اختراع شد. نسخه اولیه شامل چهار حفره در

درب جلویی و یک دوربین بود. فیلم این دوربین امکان اتصال به تلوزیون را داشت و می شد

آن را نگاه کرد، هم چنین یک میکروفون دو طرفه برای گفت و گو نیز تعبیه شده بود. در این

سیستم در صورتی که شخص آشنا بود با استفاده از کنترل از راه دور درب باز می شد و

در غیر این صورت زنگ هشدار به صدا در می آمد.

دوربین های نظارتی

در دهه ۱۹۷۰ با ظهور ضبط های ویدئو کاست (VCR) دوربین های مدار بسته زنده جای خود

را به دوربین های نظارتی دادند. به این مفهوم که دوربین ها تصاویر را برای تجزیه و تحلیل آتی

ضبط می کردند. این فناوری گامی بسیار بزرگ در گسترش کاربرد این سیستم و نقطه عطفی

در تاریخچه دوربین مدار بسته بود.

در سال ۱۹۷۴ برای اولین بار دوربین های مدار بسته جهت نظارت بر ترافیک در جاده های اصلی

منجر به داخل و خارج از لندن مورد بهره برداری قرار گرفت. و تنها یک سال بعد بود که برای

بار نخست در تاریخچه دوربین مدار بسته، این سیستم جامع امنیتی و نظارتی برای مسابقات فوتبال

نیز مورد استفاده قرار گرفت.
درست در همین حین بود که سیستم های امنیتی دوربین مدار بسته وارد بازار های تجارت جهانی شدند.

در این زمان دوربین های مدار بسته بصورت دستی کنترل می شدند و تنها تصاویری

سیاه و سفید را به دست می دادند. با این حال با استقبال گسترده شرکت ها، ایستگاه های بنزین

و بانک ها مواجه شدند. به رغم تمامی کم و کاست ها این تکنولوژی توانست جای خود را در

بازار تثبیت کند و به عنوان فناوری ای در حال توسعه محبوبیت یابد.

دوربین های مدار بسته مدرن

پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، دوربین مدار بسته بخشی جدایی ناپذیر از امنیت بین المللی شد.

سازمان های دولتی و انتظامی بعد از این واقعه به صورت مداوم تعداد دوربین های نظارتی را افزایش دادند

، به طوری که در حال حاضر بیش از ۵.۹ میلیون دوربین در انگلستان مورد استفاده قرار می گیرد.

همان طور که زمان و تکنولوژی پیش می رود، دوربین های مدار بسته نیز ارتقا می یابند

به طوریکه امروزه نرم افزار تشخیص چهره نیز برای دوربین های مدار بسته معرفی شده است.

در سال های اخیر محبوبیت دوربین های مدار بسته آنالوگ با ظهور دوربین های IP

(که داده ها را از طریق اینترنت دریافت و ارسال می نمایند) کاهش یافته است.

هم اکنون فیلم های گرفته شده توسط دوربین های مدار بسته را می توان در گوشی های هوشمند،

تبلت ها و سایر دستگاه های مشابه مشاهده کرد.

درباره حرفه چهره پردازی کودک

درباره حرفه چهره پردازی کودک :

 

 

در چند سال اخیر پدیده چهره پردازی کودک در زندگی فانتزی کودکان رواج پیدا کرده است و

همچنین چهره پردازی کودک یکی از شاخه های به شدت محبوب در میان مادران و کودکان می باشد.

این حرفه در طی مدت کوتاهی به دلیل استفاده از رنگ های زنده و شاداب سازی صورت کودکان، تبدیل به

یکی از زیباترین و دوست داشتنی ترین فانتزی های کودکان و والدین آنها شده است.

یکی از نکات مهمی که در گریم کودک باید رعایت کرد، اصول و قواعد استفاده از رنگ ها و طرح ها در

نقاشی چهره کودکان می باشد و همچنین کلیه موارد بهداشتی و سلامتی در حین انجام کار باید

به دقت مورد توجه واقع شود.

 گریم صورت کودکان

کودکان علاقه زیادی به گریم دارند و تمایل دارند برای یک بار هم که شده صورت خود را به شکل

فانتزی گریم کنند . گریم کودکان کار آسانی است و با وسایل مخصوص و یا لوازم آرایشی می توانید

به راحتی برای کودکان خود گریم دلخواه شان را انجام دهید . حتی با گواش و آبرنگ هم می شود این کار

را انجام داد ولی ممکن است پوست کودکان به آن ها حساسیت داشته باشد .

بهترین گزینه برای وسایل گریم صورت ( علم طراحی صورت ) استفاده از رنگ های گیاهی است

زیرا پوست کودکان بسیار لطیف و حساس است و استفاده از وسیله های غیر استاندارد ممکن است

موجب التهاب و آسیب رسیدن به پوست کودک شود . اگر پوست کودک زخم دارد

به هیچ عنوان گریم صورت را روی آن انجام ندهید زیرا ممکن است سبب بیماری های پوستی گردد .

گچکاری ساده درساختمان

نکات کاربردی در باره گچبری:

۱.در صورتی که ساختمان سقف کاذب (با آهن کش، میلگرد و رابیتس) وجود داشته باشد

برگه های رابیتس بایستی ۲لایه بسته شوند تا گچ پشت نریزد سقف سنگین نشود

باز نکند و استحکام و درگیری لازم ایجاد شود.

۲.اگر کلفتی ملاتی که روی میکشیم از ۷/۸ سانتی متر بیشتر باشد و آنرا در یک نوبت بزنیم

لایه های گچ در اثر مجاورت با هوا به ندرت خشک میشود.در صورتی که لایه های درونی

مرطوب هستند و اگر بخواهیم که آنها خشک شوند باید در لایه ی بیرونی ترکهایی ایجاد کنیم

تا امکان خروج آب از لایه های زیرین باشد.

۳.اگر در زمانی که ملات گچ را درست میکنیم مقدار گچی که در آب میریزیم از مقدار معین کمتر باشد

(درصد وزن آب نسبت به گچ زیاد باشد) گچ پس از خشک شدن تقلیل حجم پیدا میکند و ترک برمیدارد.

۴.اگر در فصل سرما و درجات زیر صفر اقدام به گچ کاری کنیم و آب ملات گچ قبل از انبساط یخ بزند

فعل و انفعالات شیمیایی برای سخت شدن در ملات متوقف میشود و بعد از آنکه یخ آب شود گچ فاسد میشود

و دیگر به انبساط خود ادامه نمیدهد و در نتیجه در سطح گچ کاری شده ترک خوردگی مشاهده میشود.

تکنیک هایی برای گچ کاری:

غیر از تکنیک های قالب گیری که با استفاده از قالب تهیه شود و سپس با استفاده

از خمیر گچ، گچ قالبی را در قسمت مورد نظر می چسباند،گچبری با تکنیک های مختلف دیگری

صورت می گرفته که معمولی ترین نوع آن موسوم به کنده کاری یا گچبری عمقی است.

در این تکنیک روش کار به این صورت است که ابتدا خمیر گچ را برای زیر سازی و آماده کردن متن

بر روی قسمت مورد نظر می کشند. پس از آنکه گچ خشک شد و اصطلاحا خود را گرفت

نقش را روی ان انداخته و با وسایل گچ بری طرح مورد نظر را میبرند.

دستگاه های لازم برای گچکاری سنتی:

•    اگر لازم باشد داربست, بشکه و تخته
•    ماله
•    همزن دستی
•    شمشه چوبی، آهنی یا آلومینیومی
•    کاردک
•    تراز
•    سیمان
•    لیسه پلاستیکی
•    شاقول

آب و هوای مناسب برای گچکاری ساختمان:

اگر در دمای زیر صفر درجه اقدام به اجرای عملیات گچکاری کنید، گچ یخ می زند

و به دنبال آن گچ فاسد می شود. اما همانطور که می دانید این مشکل هم راه حل هایی

مانند عایق کردن پنجره ها و درب های ساختمان تا پایان عملیات گچکاری و خشک شدن گچ و

همچنین بهره بردن از لوازم گرمایشی مانند بخاری و هیترها و استفاده از آب گرم برای ساختن ملات دارد.

نگهداری از گچکاری ساختمان

زمانی که عملیات گچ سفید گچکاری ساختمان به پایان رسید، از خراش دادن و وارد کردن ضربه

به سطح گچکاری شده خودداری کنید. برای محافظت بهتر از گچکاری بهتراست که

از هنر نقاشی یا کاغذ دیواری روی سطح مورد نظر استفاده کنید.
اجرای متوالی عملیات گچکاری ساختمان
مراحل اجرای عملیات گچ و خاک پس از مراحل زیر انجام می شود:
۱.    تیغه چینی دیوارهای خارجی و داخلی
۲.    لوله گذاری تاسیسات مکانیکی و برقی ساختمان
۳.    اجرای رابیتس و سقف کاذب
۴.    کاشی کاری
۵.    کف سازی
بعد از اتمام عملیات های بالا، عملیات گچ سفید گچکاری ساختمان به اجرا در می آید.

اگر برای سقف کاذب از کناف ها استفاده کنید، این عملیات را می توانید بعد از عملیات

گچ سفید انجام دهید. برای جلوگیری از آسیب دیدگی لوله های تاسیساتی کارشده در

کف ساختمان، پیش از انجام سفیدکاری، کف سازی را انجام دهید. زمان انجام عملیات سرامیک کاری

کف ها و همچنین نصب نما و پنجره ها چندان مهم نیست.

یعنی می توانید آن را قبل یا بعد از عملیات گچ سفید گچکاری ساختمان انجام دهید.

اما دقت داشته باشید که کار هریک از تیم های گچکاری یا سرامیک کاری به کار تیم

دیگر آسیبی وارد نکند.

روش درست و حرفه ای اجرای عملیات گچکاری ساختمان:

•    همیشه سعی کنید که گچ های مرغوب و دارای استاندارد را استفاده کنید.
•    توجه داشته باشید که بهترین گچ برای گچکاری، گچ تازه تولید شده است

(اگر انبارداری صحیح باشد، گچ را می توان تا یک سال هم نگهداری و استفاده کرد).

گچ کهنه و آب دیده برای کار مناسب نیست. ملات گچی که کهنه باشد دیگر آن چسبندگی و

مرغوبیت گچ نو و تازه را ندارد.
•    برای پروژه گچکاری از تیم های حرفه ای استفاده کنید،

تیم هایی که نمونه کارهای گچکاری آن ها را مشاهده کرده باشید.
– جهت اجرای گچ‌کاری از اکیپ کار آزموده که قبلا نمونه کار آن را دیده‌اید استفاده کنید.

زیرا اکیپ‌های غیر ماهر علاوه بر اینکه ممکن است از نظر فنی کیفیت کار را پایین آورند،

پرت زیاد مصالح خواهند داشت که دستمزد احتمالا ارزان‌تر آنها را پوشش می‌دهد.
– سطح گچ‌کاری شده دیوار باید کاملاً صاف و صیقلی و شاقول و عاری از اعوجاج باشد که

می‌توان این موضوع را با قرار دادن یک شمشه روی دیوار گچ‌کاری شده، تست کرد.
– سقف گچ‌کاری شده نیز باید کاملاً تراز و بدون موج باشد.
– رنگ گچ پس از خشک شدن باید کاملا سفید باشد.
– پس از خشک شدن کامل گچ نباید با فشار دست گچ فروکش کند و یا به اصطلاح پوک باشد.
– از گچ‌کاری در دمای زیر صفر جداً خودداری شود.
– سطح گچ‌کاری شده پس از خشک شدن باید کاملا سخت بوده و گرده سفید ندهد.
– قطعات فلزی مثل درب‌ها و فریم پنجره‌ها و ستون‌های فلزی و بادبندها باید

قبل از گچ‌کاری ضد زنگ بخورد.
– روی ستون‌های فلزی و بادبند‌ها و قسمت‌هایی که لوله بخاری در دیوار قرار دارد

قبل از گچ‌کاری با توری مرغی پوشانده شود.
– در محل‌های اتصال ۲ دیوار با متریال مختلف، مثلا دیوار سفال به دیوار هبلکس و یا

دیوار بتنی نیز از توری مرغی استفاده شود تا در اثر انبساط و انقباض متفاوت دو

متریال، ترک در گچ ایجاد نشود.

انواع خدمات گچ کاری در ساختمان

●گچ کاری

●سفید کاری

●گچ بری بر روی سقف و دیوار

●گچ بری آرک آشپزخانه

●گچ کاری انواع نور مخفی

●گچ کاری بر روی انواع رابیتس کاری

●گچ کاری دور لامپ و لوستر

ویژگی های گچ کاری
●عایق گرما و سرما
●ضد حریق
●قابلیت رنگ پذیری
●ایجاد سطوح صاف و هموار
●قابلیت ترکیب با پودرهای رنگی

آبنماهای باغی، سنگی و خانگی

بسیاری از مردم از آبنماهای فضای باز فقط به عنوان یک محوطه زیبا برای املاک و

مستغلات خود استفاده می‌کنند. انواع آبنمای موزیکال فضاهای شگفت‎انگیزی برای محیط شما به وجود می‎آورند.

۱) آبنمای کوچک در حیاط خانه

وسعت حیاط مهم نیست. برخی از آبنماهای فضای باز در فضاهای کوچک ایجاد می‌شوند.

شما می‌توانید در گوشه‎ای از حیاط یا در نزدیکی پاسیو خود از آبنما استفاده کنید.
باید برنامه‎ریزی‌های لازم را انجام دهید. با بررسی میزان فضای خود و مشورت

با کارشناس فروش آبنمای موزیکال، می‌توانید آبنمایی با ابعاد مناسب را انتخاب کنید.
حتی اگر حیاط هم ندارید، می‎توانید در فضای خانه از آبنما استفاده کنید.

۲) شاید فضایی برای آبنما نداشته باشید

اگر یک فضای کوچک دارید، می‌توانید یک آبنمای دیواری و یا آبنمای موزیکال خانگی نصب کنید.
در آپارتمان با برنامه‌ریزی درست می‌توانید مکانی برای آبنما در نظر بگیرید. گزینه‌های مقرون

به صرفه‎تری وجود دارند که می‌توانید از آن‎ها استفاده کنید.
یک دکوراسیون زیبا هر چند کوچک را می‌توانید در فضای خانه خود ایجاد کنید.

باید در نظر داشته باشید که آبنما نقطه کانونی فضای شماست، فقط تناسب

بین اندازه آبنما با فضای خود را فراموش نکنید.
یک دکوراسیون زیبا همراه با آبنما منظره لذت‎بخشی را برای شما فراهم خواهد کرد.

می‌توانید تمام ایده‌های خود را در فضای کوچک با آبنما تنظیم کنید.

آبنماهای سنتی در سبک‌ها و انواع مختلف در دسترس هستند. منابع قدرت و کیفیت

آب آبنما‌ها متفاوت هستند. آبنماهای سخت‎افزاری، خورشیدی، باطری و غیره از

منابع قدرت آبنماها هستند.
اگر دسترسی به برق ندارید از آبنماهای خورشیدی در فضای باز استفاده کنید.

باید تمام موارد مورد‌نظر خود را در نظر بگیرید. مسلما می‌توانید

آبنمای مناسبی را انتخاب و از وجود آن لذت ببرید.

آبنما در فضای خانه

استفاده از یک آبنما در محیط کار یا منزل باعث کاهش تنش‌های ناشی از کار و ایجاد آرامش می‌شود.

از جمله اثرات وجود آبنما می‌توان به کاهش استرس، افزایش تمرکز و انگیزه داشتن اشاره کرد.

این مسئله لذت‎بخش بوده و شما را آرام خواهد کرد. آبنمای موزیکال حبابی و انواع آبنما در

فضای خانه می‌توانند دکوراسیون زیبایی برای شما فراهم کنند.

اگر فضای شما بزرگ است، می‌توانید از چند مدل آبنما استفاده کنید.

آبنماهای دیواری به دیوار شما منظره زیبایی می‎دهد و فضای شما به یک فضای انگیزشی مبدل می‌شود.

آبنماهای کف نیز یک راه عالی برای منزل یا محل کار شماست،

اما ممکن است نیاز به لو کشیله یا سیم کشی خاصی داشته باشند.

آبنما‌ در فضای سبز می‌تواند انتخاب خوبی باشد، چرا که یک نقطه کانونی عالی برای شما فراهم می‎کند.

اضافه کردن گل و گیاهان سبز به این فضا گزینه عالی برای شما فراهم می‌کند.
آبنما علاوه‌بر اینکه باعث تمیزی فضا و هوا می‌شود، به رشد و پرورش گیاهان اطراف خود کمک می‌کند.

البته باید سطح سختی آب در نظر گرفته شود.
از گیاهان گلدانی هم می‌توان استفاده کرد. اجازه دهید رنگ نیز به گزینه‌های شما اضافه شود.

روشنایی نیز باعث جذاب‌تر شدن آبنما می‌شود. نور طبیعی یک گزینه روشنایی خوب است.

نور عاملی دوست داشتنی است که باعث آرام‎بخش شدن فضا می‌شود.

از انواع چراغ‌ها و چراغ‌های دیواری هم می‌توانید استفاده کنید.

نورپردازی‌های زیبا می‌تواند با موسیقی همراه شود.

همچنین می‌توانید سخنان انگیزشی را به شکل تابلوهایی تهیه کنید یا از

عکس استفاده کنید و در اطراف آبنما به کار ببرید.
اهداف خود را روز به روز تکرار کنید. یک فضای کاری شاد طراحی کنید.
تمیزی فضا را حفظ کنید. نمی‌توانید در یک فضای انگیزشی شاد پر از گرد و غبار به هدف خود برسید.
روش‌های تمیز کردن مناسب برای آبنمای خود را پیدا کنید. دقت کنید که آبنما به خوبی کار کند و

ایرادی در عملکرد آن وجود نداشته باشد، چرا که برای لذت بردن از این فضای انگیزشی

باید همه موارد در حد خوب و مناسب باشند.
رطوبت در فضای آبنما لذت‎بخش است. صدای آب و زیبایی‌های اطراف این فضا می‌تواند

شما را آرام کند و سبب شود شما بهتر تمرکز کنید و کارایی بهتری برای انجام کارهای خود داشته باشید.

در هنگام آتش سوزی چه کپسولی برای کار ما مناسب است ؟

مواد خشک : در هنگام آتش سوزی مواد خشک و قابل اشتعال مانند چوب و …

باید از خاموش کننده های آبی برای خاموش کردن استفاده کنید .

برای مهار آتش در اینگونه اجسام قابل اشتعال می توانید با پوشاندن مواد قابل اشتعال

با یک ماده خشک شیمیایی آتش را نیز مهار کنید . ولی اگر از خاموش کننده بخواهید استفاده کنید

باید از خاموش کننده هایی که پایه آبی دارند استفاده کنید ( مانند کپسول آتش نشانی آب و گاز ).

مایعات : در آتش سوزی در مایعات قابل اشتعال مانند رنگ و گیریس و … باید

با استفاده از روش خفه کردن  ، آتش را خاموش کنید .

بنابراین بهترین انتخاب برای این سری از آتش ها استفاده از کپسول هایی است که

یک لایه بر روی ماده ایجاد می کند و مانع رسیدن اکسیژن به آن می شود باید استفاده کرد

( مانند کپسول  آتش نشانی کفو کپسول آتش نشانی هالوژن ).

                               

تجهیزات کامپیوتری : در این سری تجهیزات و به خصوص تجهیزات برقی از خاموش کننده هایی که رسانا هستند نباید استفاده شود .

 خاموش کننده های پودرو گاز نیز توصیه نمی شود چون به دلیل موادی که روی برد کامپیوتر و… تجهیزات کامپیوتری میشیند

تجهیزات را از کار می اندازد بنابراین بهترین انتخاب برای اینگونه آتش سوزی ها

استفاده ازکپسول آتش نشانی  گاز دی اکسید کربن co2 است.

تجهیزات فلزی : آتش سوزی هایی که توسط فلزات  مثل ذرات و براده های فلزاتی مانند منیزیم،

 آلیاژهای پتاسیم و…رخ می دهد را باید با روش خفه کردن آتش ، بوسیله ترکیبات پودری خشک که در

 کپسول آتش نشانی طراحی شده برای این نوع آتش سوزی ها وجود دارند ، آتش را خاموش کرد.

روش تشخیص کپسول آتش نشانی  co2 و  پودر و گاز

یکی از رایجترین و راحت ترین راه تشخیص کپسول های آتش نشانی گاز دی اکسید کربن co2

با دیگر کپسول های آتش نشانی پودر و گاز می توان به ساختار سیلندر و یا همان محفظه نگهداری مواد اشاره کرد.

در کپسول های پودرو گاز سیلندر آن سه تیکه است و بر روی بدنه جای جوش را مشاهده می کنید

اما در سیلندرهای گازی بدنه کپسول یک تیکه است و جای هیچگونه جوشی را روی بدنه مشاهده نمی کنید.

                                                                                                   

 یکی دیگر از راه های تشخیص می توان به خروجی شیپوری آن اشاره کرد.

دستورالعمل استفاده از کپسول اطفاء حریق پودر وگاز در حین آتش سوزی

۱.    خونسردی خود را حفظ می کنیم (حوادث زیادی در اثر عجله و بی احتیاطی

(زمین خوردن، ا فتادن کپسول آتش نشانی  بر روی پا و یا ا ندام های دیگر بدن و برخورد با دیگر پرسنل و… صورت گرفته است).
۲.    دقت شود که کپسول ا نتخابی جهت ا طفاء حریق مناسب است

(جهت ا طفاء حریق وسایل برقی و گران قیمت ودقیق از کپسول آتش نشانی گاز دی اکسید کربن CO2

استفاده شود چون پودر به داخل دستگاه نفوذ می کند و خسارات دیگری بر جای می گذارد ).
۳.    در فضای باز پشت به باد قرار می گیریم (در اتاق ها جلوی درب خروجی قرار می گیریم ).
۴.    کپسول را سروته کرده تا پودر داخل بهم بخورد.
۵.    ضامن را کشیده و شیلنگ را محکم در دست می گیریم زیرا در صورت آزاد شدن پودر، شیلنگ از کنترل خارج می شود.
۶.    به دلیل اینکه پرتاب مواد اطفایی پودر، بسته به ظرفیت دستگاه دارد ودر حدود ۵/۱ تا ۶ متر

می باشد باید در حین ا طفاء حریق فاصله از آتش جهت جلوگیری از مخاطرات رعایت گردد.
۷.    دسته تخلیه را فشار می دهیم و آتش را به صورت جاروب کردن خاموش می کنیم.
۸.    پس از اطفای حریق جهت شارژ  کپسول آتش نشانی  به واحد بهداشت و ایمنی و محیط زیست

(HSE) اطلاع می دهیم.

صحت انجام موارد بالا منوط به سالم بودن کپسول آتش نشانی می باشد.

تاریخ شارژ آن نباید گذشته باشد،درجه آن بر روی قرمز نباشد و پلمپ کپسول نیز باز نشده باشد.
تذکر : جابجایی کپسول نصب شده فقط با هماهنگی واحد ایمنی ،بهداشت و محیط زیست صورت می گیرد.

طرز استفاده از کپسول آتش نشانی گاز co2 :

به دلیل فشرده بودن گاز درون این کپسول آتش نشانی  هنگام استفاده نباید دست خود را به قسمت فلزی بالای کپسول بگیرید .

زیرا به دلیل خروج ناگهانی گاز بدنه فلزی به سرعت سرد شده و ممکن است که دست شما منجر به سوختگی سرد شود که شدت آن به مراتب خیلی بیشتر از دیگر آتش سوزی ها است.

پس هنگام استفاده از کپسول آتش نشانی گاز دی اکسید کربن co2 باید شیپور پلاستیکی که در قسمت خروجی آن تعبیه شده را در دستان خود بگیرید.