عضلات استفاده نشده می تواند تحلیل برود البته این نوع آتروفی در نتیجه عدم حرکت
با ورزش و بهبود تغذیه قابل برگشت است. آتروفی عضلانی زمانی رخ می دهد که شما
در بستر به خاطر یک وضعیت پزشکی خاص هستید. علل دیگر آتروفی عبارتند از
: پیری،
درد و ضعف عضلات به علت نوشیدن الکل، آسیب و شکستگی استخوان ها، سوء تغذیه،
سکته مغزی، درمان طولانی مدت با کورتیکو استروئیدها.
بیماری های دیگری می توانند منجر به تحلیل عضلات شوند از قبیل:
درماتومیوزیت، سندرم گیلن باره که یک بیماری خود ایمنی است و منجر به التهاب عصب
و ضعف عضلانی می شود، اسکلروز متعدد یا ام اس، دیستروفی عضلانی (یک بیماری ارثی
همراه با ضعف عضلانی)، استئوآرتریت، فلج اطفال، پلی میوزیت (یک بیماری التهابی)، آرتریت
روماتوئید، آتروفی عضلانی نخاعی (یک بیماری ارثی با از دست دادن عضلات دست و پا).
شما ممکن است به آتروفی عضلانی مبتلا شوید اگر:
یکی از دستها یا پاهایتان به طرز محسوسی از دیگری کوچکتر باشد.
شما در حال تجربه ضعف مشخص شده در یک اندام باشید.
از لحاظ جسمی غیر فعال باشید.
چطور آتروفی عضلانی را تشخیص می دهند؟
یک تاریخچه پزشکی کامل به درک نشانه ها کمک خواهد کرد. بررسی آسیب های قدیمی
به اندام و شرایط پزشکی متعدد، فهرست داروها و مکمل های مصرفی مهم است.
پزشک ممکن است برای رد دیگر شرایط پزشکی آزمایش خون، اشعه ایکس، تصویربرداری
رزونانس مغناطیسی، توموگرافی کامپیوتری، بیوپسی عضله، الکترومیوگرافی، را تجویز کند.
درمان چطور است؟
درمان بستگی به علت بروز آتروفی دارد. برای درمان تمام بیماری های زمینه ای فرد باید
بررسی شود. درمان های رایج عبارتند از: تمرین، درمان های فیزیکی، اولتراسونیک تراپی،
عمل جراحی، تغییر در رژیم غذایی، تمرینات حرکتی در آب.
درمانگران فیزیکی می توانند راه رفتن درست را حین ورزش به شما آموزش دهند.
اولتراسونیک تراپی یک روش غیر تهاجمی است که از امواج صوتی برای کمک به بهبود عضلات کمک می گیرد.
جراحی ممکن است قادر به اصلاح آتروفی عضلانی به علت سوء تغذیه باشد.
پیشگیری از آتروفی عضلانی:
رژیم غذایی غنی از میوه و سبزیجات(منبع غنی منیزیم)، غذاهای کم چرب و مصرف کافی پروتئین
به عنوان مهم‌ترین ترکیبات عضلات می توانند مانع از ایجاد آتروفی عضلانی شده یا حتی پیشرفت آن را کندتر کند.
علاوه بر اینها، برنامه ورزشی منظم و روزانه از ابتلا به بی حرکتی و آتروفی عضلانی جلوگیری می کند.
- ۹۸/۰۴/۲۲