بخش های فیزیوتراپی

فیزیوتراپی شامل سه  است:

1-بخش الکتروتراپی  
2-بخش حرکت درمانی و مکانوتراپی
3-بخش آب درمانی یا هیدروتراپی
در بخـش الکتـروتـراپـی از وسـایـل و دستگـاه‌های مختلف الکتریکی جهت بهبود نـاتـوانایی‌های عضلات،رفع چسبندگی ها، کاهش درد، جلوگیری از آتروفی شدن سریع عضلات و... استفاده می شود.  
در بخش مکانوتراپی که به عنوان بخش ورزش درمانی نیز گفته می شود از وسایل مختلـف مثـل فنـر، کیسـه شـن، وزنـه، دوچـرخـه ثـابـت، صفحـه نقـالـه، قـرقره و نخ در وضعیت‌های مختلف و ... جهت افزایش قدرت عضلات، افزایش توانایی، افزایش محدودهِ حرکت مفاصل، افزایش و هماهنگی بیشتر اندام ها و عضلات درحین حرکت، افزایش کارایی عملکرد قلب و ریه و ... استفاده می شود .  
دستگـاه های مورد استفاده در الکتروتراپی با هدف کاهش درد، کاهش اسپاسم، کاهش چسبندگی، بازآموزی و تقویت عضلات بیماران به صورت زیر تقسیم بندی می‌شود :

 1-دستگـاه تحـریـک الکتـریکـی: کـه از ایـن دستگـاه جهـت بازآموزی حرکت به عضلات، کاهش حس درد توسط روش های مختلف، کمک به افزایش حرکت عضله، کمک به افزایش دامنهِ حرکت مفصل با ایجاد انقباض در عضله  استفاده می شود.  
2-اشعه مادون قرمز: ‌اشعه مادون قرمز جریانی با طول موج 1000 تا 40000 آنگسترم است که وقتی با بدن برخورد می کند به گرما تبدیل شده و باعث افزایش جریان خون در نقطه درمان می‌شود و در نتیجه باعث بهبود تغذیه و دور شدن مواد زایدی که به علت سیکل درد ایجاد شده ‌اند می شود. از این وسیله جهت افزایش دمای سطحی بدن، افزایش گردش خون، دفع بهتر مواد زائد تجمع یافته،کاهش درد و ... استفاده می شود.  
3-استفاده از کیسه داغ: ‌کیسه مخصوصی است که دارای گرمای مرطوب بوده و ضمن گرم کردن ناحیه مورد درمان با خاصیت افزایش گردش خون در ناحیه درمان کاربردهای زیر را دارد.
موارد کاربرد : 1- کاهش اسپاسـم، 2- کاهــش درد، 3- کاهش‌چسبندگی، 4- کاهش سفتی بافت نرم، 5- افزایش دامنه حرکتی، 6- کاهش گرفتگی عضله، 7- آماده‌سازی‌‌ بیمار‌برای‌ انجام‌حرکات‌ورزشی‌ و تکنیک های‌ درمانی.
4-استفاده از امواج مافوق صوت: ‌اشعه مافوق صوت با فرکانس بیش از 20000 هرتز و شدت 5/0 تا 3 ولت بر سانتیمتر با عمق نفوذ حدود 5 سانتیمتر که با ایجاد گرمای عمقی در بدن باعث افزایش گردش خون و نفوذ پذیری غشاء سلولی و نیز تخلیه منطقه درمان از مواد دردزا می‌شود.

موارد کاربرد 
 1- از بین بردن چسبندگـی، 2- کاهش التهاب، 3- کاهش اسپاسم عضلانی، 4- کاهش درد و ...، 5- آزاد‌سازی‌‌ بافت‌از مواد دردزا، 6 - افزایش‌دامنه‌حرکتی.
 5-استفاده از امواج دیاترمی: ‌از انواع امواج کوتاه رادیویی است که طول موج  SWDمورد استفاده در فیزیوتراپی 11متر و فرکانس آن 27/12مگاسیکل است. طول موج  MWDمورد استفاده در فیزیوتراپی 12 متر و فرکانس آن 2450 مگاسیکل است که باعث ایجاد گرمای عمیقی در ناحیه درمان می شود.
موارد کاربرد 
 1- کاهش اسپاسم، 2- کاهش درد، 3- افزایش دامنه حرکتی
 6-استفاده از جریان گالوانیک: ‌در عضلاتی که به علت قطع عصب یا ضایعه عصبی قادر به انقباض نیستند، زمان تحریک بالایی لازم است تا جریان به همه فیبر های عضله برسد و باعث انقباض آن عضله شود و جریان گالوانیک با شدت 5/0 تا 5/2 میلی آمپر، ولتاژ کمتر از 100 ولت، زمان تحریک 100، 300، 1000، 3000 میلی ثانیه را انتخاب کرده و باعث انقباض عضله می شوند.

موارد کاربرد
 1- ضایعات نخاعی، 2- قطع عصب، 3- نروپاتی های شدید
7-استفاده از جریان فارادیک: ‌جریانی با زمان تحریک کوتاه است یعنی با زمان تحریک 1/0، 3/0، 1 و 3 میلی‌ثانیه و در مواردی که عصب سالم بوده ولی عضله توانایی لازم برای انقباض را ندارد به کار می رود.

موارد کاربرد 
 1- سکته مغزی، 2- بیماران ناتوان، 3- بعد از تاندون ترانسفر، 4- سالمندان ناتوان، 5- نروپاتی های خفیف و میوپاتی ها.
8-استفاده از جریان های پر فرکانس: در این جریان از تداخل دو جریان پرفرکانس، یک جریان مدوله شده کم فرکانس ایجاد می شود که امواج 2000 هرتز آن جهت تقویت عضلات عمقی و امواج 4000 هرتز جهت کاهش درد و اسپاسم استفاده می‌شود.